Το άρθρο προέρχεται από ομιλίες που έγιναν στο Πνευματικό Κέντρο του Αγίου Πέτρου Λευκάδας το Σάββατο του Λαζάρου 27 Απριλίου 2024, στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Λευκάδας, της Μητροπόλεως Λευκάδος και Ιθάκης την Κυριακή 2 Ιουνίου 2024 και στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου του Αγίου Πέτρου Λευκάδος την Τρίτη 6 Αυγούστου 2024.
Αφιερωμένο στη μνήμη των γονέων μου, Δημητρίου και Φωτεινής, ως ένα ελάχιστο ευχαριστώ για τις αξίες που μου μετέδωσαν και τη δύναμη που μου έδιναν και συνεχίζουν να μου δίνουν.
Ο Ὅσιος Θεόδωρος Στουδίτης ὁ Ὁμολογητής είχε αποφανθεί: «Ἐντολή γάρ Κυρίου μή σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως.».
Ο Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος είχε αναρωτηθεί: «Τῶν θείων νόμων ὑβριζομένων, ὁ σιγήσας καί παριδών, οὐκ ἔστιν κολάσεως ἄξιος;».
Και ὁ Μέγας Βασίλειος είχε διακηρύξει: «Ὁ σιωπῶν δοκεῖ συναινεῖν!».
Επειδή λοιπόν η πίστη μας βρίσκεται υπό διωγμό, ενώ κάθε Σαρακοστή το Άγιο Φως αμφισβητείται, αποφάσισα ως χριστιανός Oρθόδοξος να μην σιωπήσω. Διότι η αμφισβήτηση του θαύματος της έλευσης του Αγίου Φωτός μπορεί να δείχνει αθώα, αλλά έντεχνα πυροδοτεί μία αναστάτωση σχετικά με την Θεότητα του Ιησού Χρηστού. Κάτι που έγινε και με το κλείσιμο τον Ιερών ναών με απώτερο σκοπό την αναστολή της Θείας Κοινωνίας και τον χλευασμό της με τα περίφημα κουταλάκια επί κορωνοϊού.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Ιωάννης Κουντουράς είχε επισημάνει με επιστολή του στην επιτροπή των ειδικών του υπουργείου Υγείας, ότι τυχόν θέση πως ο ιός μεταδίδεται με την Θεία Κοινωνία στερείται σχετικής βιβλιογραφικής τεκμηρίωσης και δεν προκύπτει από τα επιδημιολογικά δεδομένα. Αντίθετα, όπως είχε τονίσει, σχετική μελέτη που έχει διεξαχθεί στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης έχει δείξει πως δεν υπάρχει μετάδοση ασθενειών από τη Θεία Κοινωνία. Το ίδιο, όπως ενημέρωσε, αναφέρεται και σε άλλη μελέτη που έχει δημοσιευτεί σε έγκριτο ιατρικό περιοδικό του εξωτερικού το Journal of Infection.
Η επιστολή του έμεινε αναπάντητη.
Την ίδια επιστημονική θέση είχε λάβει και ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Απόστολος Χατζητόλιος, αντιπρόεδρος της Εταιρείας Παθολογίας Ελλάδος και της Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος.
.
Επιστήμη και Ορθοδοξία
Όπως γνωρίζουμε ο Ανατολικός Χριστιανισμός ονομάστηκε Ελληνορθόδοξος. Ο λόγος είναι επειδή θεώρησε την Ελληνική φιλοσοφική σκέψη ως προάγγελό του.
Ας δούμε το γιατί.
Οι μεγάλοι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι υπήρξαν μονοθεϊστές απορρίπτοντας τους ανθρωπόμορφους Θεούς.
Ο Πλάτων έκανε λόγο για την «Πρώτη Αρχή», ενώ στο έργο του Τίμαιος έγραφε: «Τι είναι εκείνο που υπάρχει πάντα και δεν γεννιέται ποτέ και τι είναι εκείνο που γεννιέται συνεχώς αλλά δεν υπάρχει ποτέ;»
Ο Αριστοτέλης μίλησε για το «Πρώτο κινούν ακίνητο».
Ο Θαλής έγραψε ότι «πρεσβύτατον των όντων ο Θεός . αγέννητον γαρ», «μήτε αρχήν έχον μήτε τελευτήν».
Ο Αναξίμανδρος: ο Θεός είναι άπειρος, άναρχος, δεν έχει αρχή, αλλά είναι αρχή των άλλων. Είναι αγέννητος και άφθαρτος. Το Θείον είναι «αθάνατον και ανώλεθρον», τα πάντα κυβερνών.
Ο Ηράκλειτος: «Εκ πάντων εν και εξ ενός τα πάντα»
Ο Σωκράτης, αποδεχόταν έναν και μόνο Θεό, γι’ αυτό και καταδικάστηκε σε θάνατο ως «έτερα καινά δαιμόνια εισφέρων».
Και όχι μόνον αυτοί.
Αρκετοί άλλοι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι διατύπωσαν όμοια πιστεύω. Ήταν οι πρώτοι που συνέλαβαν την έννοια του Ενός άναρχου, αιώνιου Θεού με το πνεύμα τους και όχι εξαιτίας ευθείας αποκάλυψης του ίδιου του Θεού όπως έγινε στον Αβραάμ.
Σύγκρουση λοιπόν μεταξύ Χριστιανισμού και αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας δεν υπάρχει. Η σύγκρουση που υπάρχει μεταξύ Θεολογίας και Επιστήμης αφορά τις σχέσεις της Μεσαιωνικής Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και όχι της Ορθοδοξίας.
Ας δούμε όμως το πώς υπάρχει η σύγκρουση όχι μεταξύ Επιστήμης και Ορθοδοξίας αλλά μεταξύ Θεολογίας και Επιστήμης.
Όπως εξηγεί ο καθηγητής αστροφυσικής Μάνος Δανέζης, στον δυτικό χριστιανισμό η έννοια της «κτίσης του Θεού» περιοριζόταν στο «Ορατό» (αισθητό). Το δε «Αόρατο» (μη αισθητό) αποτελούσε «Θεϊκή Περιοχή» και δεν επιτρεπόταν να το αγγίξει κανείς.
Κατά συνέπεια η δικαιοδοσία της επιστήμης αφορούσε το «Κτιστό» (αισθητό) και «Μετρούμενο Δημιούργημα». Ενώ η δικαιοδοσία της θεολογίας αφορούσε το τότε «μη Αισθητό και Αόρατο», εφόσον αυτό δεν ήταν δημιούργημα αλλά ταυτιζόταν με τον Θεό.
Αντίθετα, στην Ορθοδοξία η Κτίση δεν είναι μόνο το Υλικό και Ορατό (αισθητό) αλλά και το Αόρατο.
Τρανή απόδειξη αποτελεί η ομολογία της Πίστεώς μας στην οποία ομολογούμε «Πιστεύω εις έναν Θεό Πατέρα Παντοκράτορα ποιητή Ουρανού και Γης, Ορατών τε Πάντων και Αοράτων».
Επομένως, για την Ορθοδοξία το μη Αισθητό αποτελεί και αυτό Κτίση, δηλαδή «δεν ταυτίζεται με την Πραγματικότητα του Θεού», σε αντίθεση με το δυτικό χριστιανισμό.
Άρα, η «Κτίση» σύμφωνα με την Ορθόδοξη Πατερική Γραμματεία μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης της Επιστήμης.
Για αυτό και η παρουσίαση ξεκινάει με την Επιστήμη. Διότι στην Ορθοδοξία δεν υπάρχει Πίστευε και Μη Ερεύνα. Και όπως θα δούμε παρακάτω ο Πανάγιος Τάφος και το Άγιο Φως διερευνήθηκαν επιστημονικά.
Ποιος είναι όμως ο λόγος της διένεξης μεταξύ Σύγχρονης Επιστημονικής Σκέψης και Θεολογίας;
Όπως τονίζει ο καθηγητής Μάνος Δανέζης, η προηγούμενη διαφοροποίηση μεταξύ δυτικού και ανατολικού χριστιανισμού περί «Κτίσης» έχει τον αντίκτυπό της στο επίπεδο της Επιστήμης, καθώς πολλοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί Επιστήμονες οι οποίοι έχουν δογματικά ενστερνιστεί, εμφανώς ή αφανώς, τα δυτικά δόγματα εμμένουν στην ισχύ της κλασικής Φυσικής. Δηλαδή της αισθητής «Κτίσης» του Νεύτωνα και του Ευκλείδη, απορρίπτοντας την σύγχρονη επιστημονική σκέψη η οποία πολλές φορές εξελίσσεται στον κόσμο της μη αισθητής πραγματικότητας. Δηλαδή της «αόρατης Κτίσης» που κατά το (δυτικό) δόγμα τους ανήκει στην σφαίρα της Θεολογίας.
Από την άλλη, όπως επισημαίνει, οι επιστήμονες που ασχολούνται με την σύγχρονη πειραματική διερεύνηση της μη αισθητής πραγματικότητας, του σύμπαντος της κβαντικής φυσικής, των στοιχειωδών σωματιδίων, του πληθωριστικού σύμπαντος, των μη ευκλείδειων γεωμετριών, της τοπολογίας, βρίσκουν τις δυτικές Θεολογίες αλλά και τις φιλοσοφικές σχολές που στηρίζονται σε αυτές, απέναντί τους ως αντιπάλους και ως εκ τούτου απορρίπτουν τόσο τη θεολογία όσο και την φιλοσοφία.
Να γιατί υπάρχει διένεξη μεταξύ Επιστήμης και Θεολογίας. Μόνο που αφορά την Επιστήμη με τα Δυτικά Χριστιανικά Δόγματα, όχι την Ορθοδοξία, η οποία δέχεται την μη αισθητή πραγματικότητα ως Κτίση του Θεού, άρα μέρος της Επιστήμης.
Αυτός κατά τη γνώμη μου είναι και ο λόγος που πολεμείται το θαύμα του Αγίου Φωτός. Γιατί ως θαύμα ανήκει στη σφαίρα της μη αισθητής πραγματικότητας την οποία αρνείται η δυτική σκέψη.
Στο σημείο αυτό θα κάνω μία παρένθεση.
Ο λόγος που οι Ορθόδοξοι επιστήμονες, αλλά και αρκετοί Έλληνες Ορθόδοξοι πολίτες και θα τολμήσω να προσθέσω δυστυχώς και ορισμένοι Ορθόδοξοι ιερείς, έχουν ενστερνιστεί τα δυτικά δόγματα, οφείλεται στο δυτικού τύπου ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, τόσο ως σύστημα όσο και ως περιεχόμενο.
Και εδώ κατά την ταπεινή μου γνώμη κρύβεται και η αιτία των πρωτόγνωρων κοινωνικών φαινομένων που βιώνουμε. Όπως ενδοσχολική βία, αθλητική βία, ενδοοικογενειακή βία, εγκληματικότητα, οικονομική κρίση, πολιτισμική κρίση, πολιτική κρίση, ηθική κρίση, δημογραφική κρίση.
Γιατί αντί του ανθρωπιστικού περιεχομένου της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και του θυσιαστικού χαρακτήρα της Ορθόδοξης Πατερικής γραμματείας προβάλλεται και καλλιεργείται ο δυτικόφερτος υλισμός και ο δυτικόφερτος ατομισμός-δικαιωματισμός. Και για αυτό εφευρίσκουμε απόμακρα, πληκτρολογούμενα μέτρα όπως το stop-bulling.gov.gr και το 15900.
Ενώ, όπως τονίζει ο καθηγητής Μάνος Δανέζης, για τη σύγχρονη επιστήμη το Σύμπαν είναι ένα ενιαίο σύστημα το οποίο δεν μερίζεται, ούτε αποτελείται από μέρη. Τα πάντα μέσα στο Σύμπαν είναι Ένα, μια απέραντη ενιαία, και αδιαίρετη ενότητα.
Κάτι που συμβαδίζει με την Ορθόδοξη Πατερική διδασκαλία και τις διδαχές των Ελλήνων φιλοσόφων.
Και αυτή η επιστημονική αλλά και Ελληνορθόδοξη ολικότητα συντρίβει τις έννοιες της ατομικότητας, του δικαιωματισμού και του υλισμού.
Και τι λοιπόν υπήρχε λοιπόν πριν την δημιουργία της Αισθητής Κτίσης σύμφωνα με τον Δυτικό και τον Ανατολικό Χριστιανισμό;
Όπως διευκρινίζει ο καθηγητής Μάνος Δανέζης, προκειμένου να συμφωνήσει η επιστήμη της Κοσμολογίας με τα δυτικά Χριστιανικά δόγματα αυθαίρετα αποφασίστηκε ότι η «Μεγάλη Έκρηξη» – Big Bang, η αρχή δηλαδή της αισθητής «Κτίσης», είναι η «Αρχή του Σύμπαντος», δηλαδή του συνόλου της Κτίσης. Οπότε κατά τη δυτική Θεολογία ο Θεός δημιούργησε το Σύμπαν από το Τίποτα.
Όμως σήμερα η σύγχρονη επιστήμη γνωρίζει ότι κάτι σαν την Μεγάλη Έκρηξη είναι ένα μεταγενέστερο γεγονός. Διαπίστωση που συμπίπτει με εκείνη του Μέγα Βασιλείου στην Ομιλία εις την Εξαήμερων στην οποία γράφει: «Όπως φαίνεται, υπήρχε κάτι πριν από αυτόν τον κόσμο, που η διάνοιά μας μπορεί να το συλλάβει μόνο θεωρητικά, έμεινε όμως έξω από την εξιστόρηση, επειδή ήταν ακατάλληλο για ανθρώπους που μαθήτευαν ακόμα και ήταν νήπιοι στη γνώση. Υπήρχε μία κατάσταση αρχαιότερη από τη γένεση του κόσμου, αρμόδια στις υπερκόσμιες δυνάμεις, η κατάσταση η πάνω από το χρόνο, η αιώνια, η παντοτινή.»
Αυτό το κάτι του Μεγάλου Βασιλείου αποτελεί την «Αόρατη Κτίση» την οποία δεν δέχεται ο Δυτικός Χριστιανισμός. Και όπως τονίζει ο καθηγητής, αυτό το κάτιπου αποδέχεται η Ορθοδοξία είναι το αντικείμενο της πειραματικής μελέτης της σύγχρονης επιστημονικής σκέψης.
Αλλά εκτός από την ύλη – αισθητή/μη αισθητή – οι απόψεις Ορθοδοξίας και σύγχρονης επιστήμης συμπίπτουν και στην έννοια του χρόνου.
Ο Μέγας Βασίλειος γράφει: «Η Δημιουργία έγινε άχρονα και ως εκ τούτου ο χρόνος δεν έχει καμία σχέση με τον Δημιουργό.»
Ενώ σύμφωνα με την θεωρία της Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν στο συνολικό Σύμπαν Χρόνος Δεν Υπάρχει.
Σύμπλευση Ορθοδοξίας και σύγχρονης επιστήμης βρίσκουμε και στο γιατί δεν υπάρχει χρόνος.
Όπως εξηγεί ο καθηγητής, σύμφωνα με τη σύγχρονη επιστήμη ο χρόνος διαστέλλεται όσο αυξάνεται η πυκνότητα της ύλης. Επομένως, αν η πυκνότητα της ύλης σε κάποιο σημείο του χώρου είναι άπειρη, όπως π.χ. την πρώτη στιγμή της «δημιουργίας» του σύμπαντος, τότε η διάρκεια του ενός σημερινού δευτερολέπτου πρέπει να ήταν άπειρη.
Σύμφωνα με τη Ορθόδοξη Θεολογία αν ο Θεός είναι πίσω από την αρχή του Σύμπαντος (Κτίσης) τότε το ένα δευτερόλεπτό του είναι άπειρης διάρκειας.
Και τι είναι τελικά ο χρόνος;
Είναι ανθρώπινο δημιούργημα.
Δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης ύπαρξης για να μετράει την πεπερασμένη φύση του και όχι για να επεκτείνεται στις συμπαντικές διαστάσεις.
Και μία σημείωση.
Στα πανεπιστήμια του εξωτερικού διδάσκεται η επιστημονική θέση ότι το σύμπαν μας προέρχεται από ένα άλλο σύμπαν μέσω μίας Γέφυρας Αϊνστάιν-Ρόζεν ή αλλιώς Σκουληκότρυπας. Η θέση αυτή διατυπώθηκε το 1935 από τον Αϊνστάιν σε συνεργασία με τον φυσικό Νέιθαν Ρόζεν και προέρχεται από τη θεωρία της γενικής σχετικότητας. Κάτι που είχαν περιγράψει και οι Έλληνες Προσωκρατικοί φιλόσοφοι. Η επιστημονική αυτή θέση καταλήγει στη θεωρία του Πολυσύμπαντος, η οποία και συνδέεται με την θεωρία των Υπερχορδών, σθεναρός υποστηρικτής των οποίων είναι και ο Έλληνας καθηγητής Φυσικής του πανεπιστημίου του Τέξας και μόνιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών Δημήτρης Νανόπουλος. Ο οποίος μάλιστα έχει δηλώσει ότι «ζούμε σε δέκα διαστάσεις αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε!».
Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά;
Διότι όπως αναφέρει ο καθηγητής Μάνος Δανέζης αυτό σημαίνει ότι όσα βλέπουμε και βιώνουμε είναι ένα Matrix, μία ψευδαίσθηση. Και ότι η σύγχρονη επιστήμη επιβεβαιώνει ότι το μη αισθητό (που δεν βλέπουμε και θεωρούμε παραμύθι) όχι μόνο υπάρχει αλλά μάλλον είναι το πραγματικό ενώ το αισθητό (που βλέπουμε) είναι το παραμύθι. Και ότι δεν ξέρουμε όχι μόνο ποια είναι η αρχή και το τέλος του πολυσύμπαντος αλλά και αν υπάρχει αρχή και τέλος. Και πως ο υπεραισθητός κόσμος των προσωκρατικών και της Ορθοδοξίας έρχεται σε πλήρη συμφωνία με τη σύγχρονη επιστήμη.
Το Συμπέρασμα, λοιπόν, που βγάζει ο καθηγητής είναι ότι δεν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ Ορθόδοξης Χριστιανικής Θεολογίας και σύγχρονης Επιστημονικής σκέψης.
Αυτοί που συγκρούονται είναι κάποιοι Θεολόγοι με κάποιους Επιστήμονες και μάλιστα για θέματα που δεν αφορούν τον Χριστό και την Επιστήμη, αλλά τους ίδιους ή κάποιες ομάδες διαφορετικών συμφερόντων που εξυπηρετούν.
.
Ο Πανάγιος Τάφος
Στις 26 Οκτωβρίου του 2016 και ώρα 19.11 ανοίχθηκε ο Πανάγιος Τάφος του Ιησού Χριστού από την ομάδα αποκατάστασης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Η επικεφαλής της ομάδας, καθηγήτρια Αντωνία Μοροπούλου ανέφερε ότι, όταν ανοίχθηκε η ταφική κλίνη τα όργανα μέτρησης σταμάτησαν εξαιτίας της μεγάλης ενέργειας που εκλύθηκε. Όπως χαρακτηριστικά είπε, «είχανε σβήσει τα όργανα». Για το λόγο αυτό αναγκάστηκαν να φέρουν άλλους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Μάλιστα η καθηγήτρια διευκρίνισε ό,τι το φαινόμενο δεν μπορούσε να ερμηνευθεί. Όπως είπε «Είναι πολλά πράγματα που δεν ερμηνεύονται». «Εμείς τα αισθανθήκαμε, γι’ αυτό είπα ότι αυτός ο τάφος είναι ζωντανός».
Συγκλονιστική είναι και η μαρτυρία του Πέτρου Χολόφτη, ενός συντηρητή που εργάστηκε στο άνοιγμα του Πανάγιου Τάφου και ο οποίος περιέγραψε τον εαυτό του «όχι και τόσο θρήσκο». Μια στάση ζωής που άλλαξε από αυτή την εμπειρία του, με συνέπεια να περιγράφει με λυγμούς τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησε κατά τις εργασίες συντήρησης.
Όπως είπε, ο Τάφος αναβλύζει ευωδία: «Η μυρωδιά αυτή ήταν το κάτι άλλο. Κάτι μοναδικό που ίσως σας φανεί περίεργο ωστόσο οφείλω να την παραθέσω. Πριν από καιρό στο σημείο του Τάφου στην τοιχοποιία, μέσα στον τοίχο και σε ύψος 2 μέτρα περίπου, βρήκα μια ξύλινη σφήνα περίπου 20 εκατοστά και μόλις την έβγαλα είχε μια πάρα πολύ ωραία μυρωδιά, μύριζε έτσι για τρεις μέρες περίπου. Ήταν εκεί μέσα περίπου 200 χρόνια. Κανονικά έπρεπε να βρωμούσε από τη σαπίλα. Και όμως ευωδίαζε.»
Ο ίδιος επίσης αποκάλυψε ένα ανεξήγητο φαινόμενο που έζησε η ομάδα, επιβεβαιώνοντας την κυρία Μοροπούλου. Όπως είπε, όλα τα σύγχρονα μηχανήματα στο σημείο «μπλόκαραν» φέρνοντας για παράδειγμα μια κοπέλα τοπογράφο που «σκανάριζε» τον τάφο: «Όταν ακουμπούσε το λαπ τοπ στην πλάκα το μηχάνημα κόλλαγε, ενώ όταν το έπαιρνε στα χέρια της αυτό λειτουργούσε κανονικά».
Επίσης, η επιστημονική ομάδα του Ε.Μ.Π. τεκμηρίωσε και ταύτισε τη θέση του Τάφου του Ιωσήφ της Αριμαθίας στον οποίο οι ιστορικές μαρτυρίες αναφέρουν ότι εναποτέθηκε το σώμα του Χριστού με τον συγκεκριμένο Τάφο.
Εικόνα: Αναπαράσταση του Τάφου του Χριστού μέσα στον κήπο του Ιωσήφ της Αριμαθαίας (αναπαράσταση Χ. Σκαρλακίδης)
.
Συγκεκριμένα, η επιστημονική χρονολόγηση έδειξε ότι τα πετρώματα του μνημείου χρονολογούνται στο 345 μ.Χ., την ώρα που γνωρίζουμε από ιστορικές πηγές ότι οι Ρωμαίοι είχαν εντοπίσει το ακριβές σημείο της ταφής του Ιησού το 326 μ.Χ.
Μεγάλη έκπληξη για τους επιστήμονες ήταν το γεγονός ότι κάτω από το μάρμαρο στον τάφο βρήκαν ένα παλαιότερο, σπασμένο μάρμαρο με έναν σταυρό επάνω του, το οποίο βρισκόταν ακριβώς πάνω από το ταφικό κρεβάτι.
Η έρευνα του ΕΜΠ απέδειξε ότι αυτή η μαρμάρινη πλάκα ήταν η πρώτη εκείνη που τοποθετήθηκε επί Ρωμαϊκής εποχής, υπό τις εντολές του Μέγα Κωνσταντίνου, στο πρώτο ταφικό μνημείο για τον Χριστό.
Εικόνα: O βράχος του Γολγοθά την εποχή του Ιησού μέσα στους κήπους-οπωρώνες του αρχαίου λατομείου (αναπαράσταση Χ. Σκαρλακίδης). Πάνω στον βράχο διακρίνεται η σεισμική ρωγμή, η οποία κατευθύνεται προς τον Ναό, ο οποίος διακρίνεται στο βάθος. Ο σεισμός της Σταύρωσης ράγισε τον Ναό και έσχισε το καταπέτασμά του. Στο κάτω μέρος της εικόνας η κατακόρυφη τομή της δυτικής πλευράς του λατομείου, στην οποία αποτυπώνεται ο Τάφος του Χριστού στην πραγματική του θέση.
.
Πέραν αυτών, οι επιστήμονες του ΕΜΠ προσδιόρισαν ότι μεγάλο μέρος της ταφικής σπηλιάς παραμένει περικλεισμένο μέσα στα τοιχώματα του ιερού. Τα δείγματα κονιάματος που ελήφθησαν από υπολείμματα του νότιου τοίχου της σπηλιάς χρονολογούνται από το 335 μ.Χ. έως και το 1570 μ.Χ., γεγονός που έδωσε ακόμα περισσότερα στοιχεία για την κατασκευή της ρωμαϊκής περιόδου, αλλά και την αποκατάσταση του 16ου αιώνα, που ήταν άλλωστε γνωστή. Το κονίαμα που ελήφθη από την είσοδο του τάφου χρονολογείται στον 11ο αιώνα και είναι σύμφωνο με την ανακατασκευή του Αγίου Κουβουκλίου, μετά την καταστροφή του το 1007 μ.Χ..
«Είναι ενδιαφέρον το πώς αυτά τα κονιάματα όχι μόνο παρέχουν στοιχεία για το αρχαιότερο ιερό στο χώρο, αλλά και επιβεβαιώνουν την ιστορική ακολουθία κατασκευής του Αγίου Κουβουκλίου», είναι η χαρακτηριστική δήλωση της επικεφαλής των ερευνών του ΕΜΠ Καθηγήτριας Τόνιας Μοροπούλου στο National Geographic.
https://www.dnews.gr/eidhseis/ellada/184305/sygklonistiki-anakalypsi-tou-emp-gia-ton-panagio-tafo.
Ακόμα, ο αρχαιολόγος του National Geographic, Fredrik Hiebert, ανέφερε: «Δεν μπορούμε να το πούμε με 100 τοις εκατό βεβαιότητα, αλλά φαίνεται πως αυτή είναι η ορατή απόδειξη πως η τοποθεσία του τάφου δεν έχει μετατοπιστεί μέσα στο χρόνο, κάτι για το οποίο οι επιστήμονες και οι ιστορικοί αναρωτιούνταν για δεκαετίες. Έμεινα κατάπληκτος. Τα γόνατα μου έτρεμαν λίγο, δεν το περίμενα αυτό.
Και πρόσθεσε: «Φαίνεται πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια ορατή απόδειξη ότι το σημείο που οι προσκυνητές λατρεύουν σήμερα είναι πραγματικά ο ίδιος τάφος που βρήκε ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος τον 4ο αιώνα. Είναι καταπληκτικό.»
Εικόνα: H ανατολική πλευρά του βράχου του Γολγοθά (ύψους 11,20 μ.) μέσα στους κήπους του αρχαίου λατομείου (αναπαράσταση Χ. Σκαρλακίδης). Στο βάθος, διακρίνουμε τον Τάφο του Χριστού, σε απόσταση 45 μέτρων από τον τόπο της Σταύρωσης. Τόσο κοντά ήταν ο Τάφος με το σημείο της Σταύρωσης.
.
Επιπλέον, σε όλες τις επιφάνειες του εσωτερικού θαλάμου του Τάφου ήταν ορατές οι αυλακιές της λάξευσης από τα σιδερένια εργαλεία που χρησιμοποίησαν οι λαξευτές. Κι ένας τάφος που έχει ολοκληρωθεί έχει σχετικά λείες επιφάνειες, χωρίς να φαίνονται τα ίχνη από τα εργαλεία – πόσο μάλλον, όταν αυτός ανήκει σ’ έναν πλούσιο βουλευτή.
Συμπέρασμα.
Όπως αναφέρει ο Χάρης Σκαρλακίδης στο βιβλίο του, το σώμα του Ιησού φιλοξενήθηκεσε έναν ημιτελή τάφο, σε ένα τάφο που ήταν σε φάση κατασκευής. Όπως λοιπόν ταπεινό ήταν το μέρος που γεννήθηκε, μία μικρή φάτνη-σπηλιά, το ίδιο ταπεινό ήταν και το μέρος που ετάφη: ένας μικρός και ημιτελής τάφος.
.
«Άγιον Φως»
Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου του 2008, ο Ρώσος φυσικός Αντρέι Βολκόφ, του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Ρωσίας «Ινστιτούτο Κουρτσιάτοβ», εισέρχεται στο Ναό της Αναστάσεως μαζί με κατάλληλο εξοπλισμό, για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ υπό τον καθηγητή Αλεξάντερ Μοσκόφσκι.
Κατόπιν επιστημονικών μετρήσεων στο εσωτερικό του ναού διαπιστώθηκε ότι λαμβάνει χώρα ένα φαινόμενο πλάσματος που από επιστημονικής απόψεως είναι ανεξήγητο.
Τη στιγμή της εμφάνισης του Αγίου Φωτός καταγράφτηκε αλλαγή φάσματος ακτινοβολίας εξαιτίας αγνώστου σήματος. Μία διακύμανση ηλεκτρικού φορτίου. Μία αδικαιολόγητη ηλεκτρική φόρτιση του αέρα σε συνδυασμό με μεγάλη διαφορά ηλεκτρικού δυναμικού.
Έπειτα από μία διαδικασία αποκωδικοποίησης καταγεγραμμένων ραδιοφωνικών σημάτων, καταγράφηκε ότι πριν την εμφάνιση του Αγίου Φωτός υπήρξε ηλεκτρική εκκένωση.
Τον Απρίλιο του 2012, υπήρξε δημοσίευση των αποτελεσμάτων της έρευνας του Βολκόφ σε άρθρο του ρωσικού περιοδικού “Επιστήμη και Θρησκεία”. Το άρθρο έχει γραφτεί από τον Βολκόφ και άλλους τέσσερις Ρώσους επιστήμονες. Ας δούμε τα σημαντικότερα σημεία:
α) Για πρώτη φορά στην ιστορία, τη στιγμή της καθόδου του Αγίου Φωτός καταγράφηκε ένας ισχυρός ραδιοπαλμός, προερχόμενος από το κουβούκλιο.
β) Η ισχύς του ισούται με την ισχύ ενός μεσαίου μηχανήματος οξυγονοκόλλησης, το οποίο ήταν αδύνατο να το φέρει κανείς μέσα στον ναό.
γ) Κατά την ανάλυση που ακολούθησε παρατηρήθηκαν τρεις εμφανείς εκλάμψεις στο φάσμα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, οι οποίες θα μπορούσαν να ερμηνευτούν ως σήματα φάσματος της ακτινοβολίας μεγάλου μήκους κύματος, δηλαδή, ως σημάδια ηλεκτρικών εκκενώσεων.
δ) Με βάση τις ανωτέρω μετρήσεις, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι τη στιγμή της καθόδου του Αγίου Φωτός γίνονταιμια ή και πολλές αρκετά ισχυρές ηλεκτρικές εκκενώσεις, οι οποίες προφανώς αποτελούν την αιτία της ανάφλεξης των κεριών.
Όσον αφορά τη φλόγα του Αγίου Φωτός έχουν γίνει δύο Επιστημονικές μελέτες.
Η πρώτη από τον Ρώσο ιερέα και βιολόγο Γεννάδιο Ζάριτσε που μέτρησε τη θερμοκρασία της φλόγας το Μεγάλο Σάββατο του 2017, η οποία αρχικά έδειξε μόλις 42 °C και μετά από 15 λεπτά 320°C, ενώ η θερμοκρασία μιας κανονικής φλόγας είναι περίπου 1300 βαθμοί Κελσίου.
Η δεύτερη από τον Ιταλό καθηγητή μηχανικών και θερμικών μετρήσεων του Πανεπιστημίου της Πάντοβα, Giulio Fanti, το Μεγάλο Σάββατο του 2019, ο οποίος κατέληξε σε παρόμοια συμπεράσματα, ενώ οι μετρήσεις του δημοσιεύθηκαν στις 10 Ιουλίου του 2019 σε άρθρο στο διεπιστημονικό περιοδικό “Global Journal of Archaeology and Anthropology”.
Ο καθηγητής πραγματοποίησε 12 πειράματα. Σε ένα από αυτά, δέκα λεπτά μετά το άναμμα της δεσμίδας των κεριών του, τοποθέτησε ένα κομμάτι λινού υφάσματος σε απόσταση τριών εκατοστών πάνω από δύο ίδια αναμμένα κεριά: το πρώτο κερί το είχε ανάψει με το άγιο Φως, ενώ το δεύτερο με έναν αναπτήρα. Το λινό ύφασμα παρέμεινε πάνω από τις δύο φλόγες επί 30 δευτερόλεπτα. Η κανονική φλόγα έκαψε και τρύπησε το ύφασμα, ενώ το άγιο Φως δεν προκάλεσε κάποια σημαντική φθορά. Ο καθηγητής Fanti γράφει στο άρθρο του: «Τα αποτελέσματα του πειράματός μας είναι ενδιαφέροντα και βρίσκονται σε συμφωνία με τις μετρήσεις του π. Γεννάδιου Ζάριτσε …».
Τον Ιανουάριο του 2023, σε νέο επιστημονικό του άρθρο με τίτλο “Holy Fire and Body Image of the Holy Shroud: Divine Photography Hypothesis,” World Scientific News 176 (2023), σ. 105, ο καθηγητής Fanti γράφει: «Είχα την ευκαιρία να εξακριβώσω προσωπικά τι συνέβη το Μεγάλο Σάββατο του Ορθοδόξου Πάσχα του 2019. Πιστοποίησα με επιστημονικά πειράματα ότι κατά τα πρώτα δέκα λεπτά το Άγιο Φως, που είχε μεταφερθεί σε μένα από τον πατριάρχη μέσω των προσκυνητών, είναι μία θαυματουργή φλόγα που χαρακτηρίζεται από ψυχρό πλάσμα. … Το ψυχρό πλάσμα δεν μπορεί να αναπαραχθεί στο περιβάλλον του Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου. Θεωρώ, λοιπόν, ότι το Άγιο Φως έχει θαυματουργή προέλευση και οι ισχυρισμοί ότι συνιστά προϊόν απάτης κρίνονται αναξιόπιστοι. Συμφωνώ με τους Ρώσους επιστήμονες Andrey Volkow και π. Gennady Zaridze που απέδειξαν ότι το Άγιο Φως συνδέεται με ένα ηλεκτρικό πεδίο. … Η παρουσία αυτού του έντονου ηλεκτρικού πεδίου είναι αδύνατο να εξηγηθεί επιστημονικά, αλλά αυτό μπορεί να θεωρηθεί ένα θαυμαστό γεγονός που σχετίζεται με την Ανάσταση του Χριστού».
Και πόσες και πόσο παλιές μαρτυρίες υπάρχουν για το Άγιο Φως;
Στο βιβλίο «Άγιον Φως» ο Χάρης Σκαρλακίδης καταγράφει τη μαρτυρία της ιστορίας για το θαυμαστό γεγονός, καλύπτοντας μία περίοδο δεκατριών αιώνων (4ο – 16ο αιώνα):
Ογδόντα πέντε συγγραφείς του μεσαιωνικού κόσμου, μεταξύ των οποίων, δεκαεπτά Γάλλοι, εννέα Άγγλοι, οκτώ Έλληνες, επτά Ιταλοί, επτά Άραβες, έξι Γερμανοί, πέντε Αρμένιοι, πέντε Αιθίοπες, τέσσερις Ρώσοι, τέσσερις Πέρσες, τρεις Ισλανδοί, δύο Αιγύπτιοι, δύο Χαλδαίοι, ένας Μολδαβός, ένας Σύρος, ένας Βέλγος, ένας Αυστριακός και ένας Ελβετός, περιγράφουν την κάθοδο του Αγίου Φωτός, το οποίο κάθε Μεγάλο Σάββατο φανερώνεται στον Τάφο του Θεανθρώπου ως υπενθύμιση και ως επαλήθευση της Αναστάσεώς Του.
Μάλιστα μέχρι και τον 16ο αιώνα δεν υφίσταται ούτε μία αρνητική ιστορική μαρτυρία ή αμφισβήτηση του θαύματος από αυτόπτη μάρτυρα της τελετής.
Μεταξύ των μαρτυριών υπάρχουν και επώνυμες μαρτυρίες μη χριστιανών όπως, του Άραβα φιλόσοφου Αλ Τζαχίζ (848 μ.Χ.), του Άραβα ιστορικού Αλ Μασούντι (940 μ.Χ.), του Άραβα νομομαθή Ιμπν Αλ Κας (940 μ.Χ.), του Πέρση γιατρού Αλ Μασίχι (990 μ.Χ.), του Πέρση αστρονόμου, φιλόσοφου, ιστορικού, γεωγράφου Αλ Μπιρουνί (1000 μ.Χ.) και του Πέρση γιατρού, αστρονόμου, ιστορικού Ζακαρίγια Αλ Καζίνι (1260 μ.Χ.).
Η πρώτη ιστορική καταγραφή εμφάνισης του αγίου Φωτός μετά την ανάσταση του Κυρίου είναι περί το έτος 330 μ.Χ.. Ο Άραβας ιστορικός αλ-Μασούντι και τρεις Αρμένιοι ιστορικοί – Κιρακός, Συμεών Λεχατσί και Γρηγόριος Δαραναγετσί – υποστηρίζουν ότι το πρώτο ιστορικό πρόσωπο που βίωσε το θαύμα ήταν ο άγιος Γρηγόριος ο Φωτιστής.
Περί το έτος 617 μ.Χ. έχουμε την πρώτη ιστορική καταγραφή περί του ουρανίου Φωτός που κατέρχεται στον Πανάγιο Τάφο. Στο Τυπικόν της Μονής Διονυσίου του Αγίου Όρους που εκδόθηκε το 1851 μ.Χ. και αποτελεί στο μεγαλύτερο μέρος του αντιγραφή του παλαιού Τυπικού της Ιερουσαλήμ του 7ου αιώνα γράφει:
«Σωφρόνιος, πατριάρχης Ιεροσολύμων. … Αυτός διέταξε να ψέλνεται το Φως Ιλαρόν στους εσπερινούς προς τιμήν του αγίου Φωτός, …. ο ναός αναστηλώθηκε και φανερώθηκε η κάθοδος του αγίου Φωτός».
Ας δούμε τις πιο χαρακτηριστικές μαρτυρίες για το Άγιο Φως
α) Aλ-Μπιρουνί (973-1048 μ.Χ.): Αστρονόμος, φιλόσοφος, μαθηματικός, φυσικός, ιστορικός, γεωγράφος, γεωλόγος, χαρτογράφος, ανθρωπολόγος και το επιστημονικό του έργο ξεπερνά τα 150 συγγράμματα.
Μάλιστα ο George Sarton, ο αποκαλούμενος πατέρας της Ιστορίας των Επιστημών και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, αναφέρει πως ο Μπιρουνί υπήρξε «ένας από τους μεγαλύτερους επιστήμονες του Ισλάμ και, όπως όλοι θεωρούν, ένας από τους μεγαλύτερους όλων των εποχών».
Ενώ ο επίσης καθηγητής της Ιστορίας των Επιστημών στα Πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και της Αλεξάνδρειας, Abdelhamid I. Sabra, αποκάλεσε τον αλ-Μπιρουνί «μία από τις μεγαλύτερες επιστημονικές διάνοιες όλης της ιστορίας».
Γράφει λοιπόν ο Μπιρουνί:
«Εάν δεν υπήρχε ομοφωνία των αντιπάλων [του θαύματος] και δεν αναφέρανε ότι το είδαν και οι ίδιοι, και ακόμη εξέχοντες διδάσκαλοι και άλλοι άνθρωποι δεν τα μεταφέρανε στα συγγράμματά τους, κάποιος θα μπορούσε να μην έχει καμιά εμπιστοσύνη. … Οι χριστιανοί, και όποιος άλλος έλθει εκείνη την ημέρα στον τόπο του Τάφου, ικετεύουν και επικαλούνται τον Θεό τον Ύψιστο από το μεσημέρι μέχρι και το βράδυ. Έρχονται ακόμηο μουεζίνηςτου τζαμιού, ο επικεφαλής ιμάμηςτης προσευχής καιο εμίρης της πόλης, οι οποίοι κάθονται δίπλα από τον Τάφο. Μαζί τους φέρνουν λυχνάρια, που τα τοποθετούν επάνω, ενώ είναι ακόμη κλειδωμένος (ο Τάφος). Οι χριστιανοί εντωμεταξύ έχουν ήδη σβηστά τα λυχνάρια και τις δάδες τους και αναμένουν, μέχρι που αντικρίζουν μια καθαρή λευκή φλόγα η οποία ανάβει μία κανδήλα. Από αυτή τη φλόγα ανάβουν τις κανδήλες μέσα στο τζαμί και στις εκκλησίες. … Αυτός που με πληροφόρησε διηγείται ότι κάποιοι σουλτάνοι έβαλαν στη θέση του φιτιλιού ένα χάλκινο σύρμα για να μην ανάψει και να μην πραγματοποιηθεί αυτό [το θαύμα].Όταν όμωςη φλόγα κατήλθε άναψε ο χαλκός.»
β) Ο Άραβας νομομαθής Ιμπν αλ-Κας (τέλη του 9ου αιώνα – 946 μ.Χ), ο οποίος αναφέρει:
«Ο εμίρης και ο ιμάμης του τεμένους είναι παρόντες. Ο σουλτάνος κλειδώνει την πόρτα του Τάφου. Όλοι παραμένουν ακίνητοι μέχρις ότου να αντικρίσουν ένα φως παρόμοιο με λευκή φωτιά το οποίο βγαίνει από το εσωτερικό του Τάφου. Τότε ο σουλτάνος ανοίγει την πόρτα και εισέρχεται κρατώντας μία λαμπάδα, την ανάβει με αυτό το φως και εν συνεχεία εξέρχεται. Η φλόγα της αναμμένης λαμπάδας δεν καίει. Τη δίνει στον ιμάμη που τη μεταφέρει και ανάβει τις κανδήλες του τεμένους. Όταν αυτή η λαμπάδα έχει περάσει σε τρία χέρια, τότε καίει και μεταμορφώνεται σε φλόγα (κανονική).».
Ναι καλά διαβάσατε, ο τότε τοπικός σουλτάνος έμπαινε και λάμβανε το Άγιο Φως, όπως κάνει τώρα ο Ορθόδοξος Πατριάρχης και με το οποίο Φως οι μουσουλμάνοι ανάβανε τότε τις κανδήλες του τεμένους τους.
γ) Ο μουσουλμάνος (Κούρδος στην καταγωγή) Βασιλιάς Σαλαντίν που κατέλαβε την Ιερουσαλήμ από τους Σταυροφόρους το 1187 μ.Χ.
Ο Σαλαντίν συμμετείχε το Μεγάλο Σάββατο του 1192 μ.Χ στην τελετή και αντίκρισε έκπληκτος τη ανάφλεξη της ακοίμητης κανδήλας. Θέλοντας να βεβαιωθεί για το γεγονός, διέταξε να σβηστεί η κανδήλα. Όταν όμως σβήστηκε, αυτή ξανάναψε αμέσως. Διέταξε πάλι να σβηστεί και αυτή άναψε πάλι. Διέταξε για τρίτη φορά να σβηστεί και εκείνη άναψε ξανά! Έκπληκτος τότε, είπε, «Χωρίς αμφιβολία ή σύντομα θα χάσω τη ζωή μου ή θα χάσω την κυριότητα της πόλης».
Και ο Σαλαντίν πέθανε τον επόμενο χρόνο!
Να επισημανθεί ότι ο Σαλαντίν ήταν υπόδειγμα ηγέτη. Όταν πέθανε και ανοίχτηκε το θησαυροφυλάκιό του δεν βρέθηκε τίποτα μέσα. Είχε μοιράσει όλη την περιουσία του στους φτωχούς.
Ας δούμε τώρα κάποια αξιοθαύμαστα γεγονότα με το Άγιο Φως
α) Το Μεγάλο Σάββατο του 1100 μ.Χ. μετά την κατάκτηση της Ιερουσαλήμ από τους Σταυροφόρους και τις μεγάλες σφαγές που έγιναν, για πρώτη φορά το Άγιο Φως δεν εμφανίστηκε!
Επικεφαλής της «τελετής» είχε τεθεί ο πρώτος Λατίνος Πατριάρχης της Ιερουσαλήμ Δαϊμβέρτος. Αμέσως, οι Λατίνοι ιερείς διέταξαν τους Σταυροφόρους να εξομολογηθούν για τις σφαγές. Και τη νύχτα το Άγιο Φως εμφανίστηκε!
Την επόμενη χρονιά, το Άγιο Φως πάλι δεν εμφανίστηκε. Ούτε το Μεγάλο Σάββατο, αλλά ούτε και την επόμενη μέρα. Και οι Λατίνοι αποχώρησαν απογοητευμένοι. Τότε οι Έλληνες ιερείς μαζί με τους Σύριους Ορθόδοξους ιερείς ξαναρχίζουν μόνοι τους την τελετή. Και Το Άγιο Φως εμφανίζεται!
Κατόπιν αυτού του γεγονότος, το 1102 μ.Χ. ορίστηκε και πάλι επικεφαλής της τελετής Έλληνας αρχιερέας.
β) Το Μεγάλο Σάββατο του 1579 μ.Χ. οι Τούρκοι, τότε, κυβερνήτες είχαν απαγορεύσει στον Έλληνα Ορθόδοξο Πατριάρχη να εισέλθει στον Ναό της Αναστάσεως, κατόπιν μεσολάβησης των Αρμενίων. Τότε ο Πατριάρχης στάθηκε προσευχόμενος, στο αριστερό μέρος της πύλης του Ναού, πλησίον ενός κίονα.
Ξαφνικά ο κίονας διαρρηγνύεται και το Άγιο Φως ξεπηδάει από το εσωτερικό του! Και ο Πατριάρχης που βρισκόταν δίπλα στον κίονα, ανάβει τη λαμπάδα του και μοιράζει το Φως στον παρευρισκόμενο κόσμο.
Το Πάσχα του 2008 ο κίονας μελετήθηκε από τον Ρώσο φυσικό Αντρέι Βολκόβ, ο οποίος έστειλε υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες σε έναν εκ των κορυφαίων διεθνώς ερευνητή της Μηχανικής των Θραύσεων και της Φυσικής Αντοχής των Υλικών, τον Μιχάηλοβιτς Μορόζοβ.
Ο Μορόζοβ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι εξαιτίας της δομής της, η ρωγμή θα μπορούσε να γίνει μόνο ως αποτέλεσμα ηλεκτρικής εκκένωσης και πως ήταν τελείως αδύνατον να κατασκευάσει κάποιος τη ρωγμή αυτή!
Στη συνέχεια, ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων επιστημόνων του κλάδου της Μηχανικής των Θραύσεων, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεώργιος Α. Παπαδόπουλος αποφάνθηκε ότι η ρωγμή του κίονα παράχθηκε πράγματι από μία ηλεκτρική εκκένωση, η οποία εκδηλώθηκε ταυτοχρόνως με ένα σεισμικό κύμα που είχε κατεύθυνση από κάτω προς τα πάνω!
Αυτή τη συνδυασμένη καταπόνηση του κίονα (ηλεκτρική εκκένωση + σεισμικό κύμα) την θεώρησε ανεξήγητη.Γι’ αυτό κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «θα μπορούσε κανείς να ομιλεί περί θαύματος και μόνο»!
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν και μερικές Μαρτυρίες Πατριαρχών
Ο Πατριάρχης Κύριλλος Β’ (1868 μ.Χ.) περιγράφει ότι τη στιγμή που βρισκόταν μέσα στον Τάφο, η φλόγα εμφανίστηκε και πήγαζε από την ίδια την ταφόπλακα. Καθώς δε προσευχόταν το φως δυνάμωνε σαν μία απαλή φλόγα, την οποία μετέφερε με τα χέρια του στο σκεύος της κανδήλας.
Ο Πατριάρχης Διόδωρος (1981-2000) αναφέρει κι αυτός ότι, από την πέτρα που ήταν τοποθετημένο το Σώμα του Χριστού έβγαινε ένα Φως και πως σε ένα συγκεκριμένο σημείο ανερχόταν προς τα πάνω και από εκεί άναβε τις λαμπάδες.
Ενώ ο Πατριάρχης Ειρηναίος Α’ (2001-2005) μιλάει για ένα μπλε φως που γέμιζε τον Τάφο και για μία μπλε φλόγα που υπερίπτατο.
Άλλες Μαρτυρίες Πατριαρχών και Επισκόπων είναι:
Του Πατριάρχη Νεκταρίου (1682)
Του Πατριάρχη Δαμιανού Α’ (1897-1931)
Του Επισκόπου Χριστόδουλου (1998-1999)
Του Πατριάρχη Θεόφιλου Γ’ (σημερινός), ο οποίος όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο Χάρης Σκαρλακίδης σε κατ’ ιδίαν συζήτηση του είπε:
«Αυτό που μπορώ να αναφέρω σχετικά με την τελετή του αγίου Φωτός είναι ότι η δύναμη της πίστεως, είναι αυτή που προκαλεί το θαύμα. Είναι μία συγκλονιστική εμπειρία αυτή την οποία βιώνει κανείς εκείνη τη στιγμή. Και η εμπειρία αυτή είναι όμοια με την εμπειρία του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, κατά το οποίο ο άρτος και ο οίνος μετουσιώνονται σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Η εμπειρία του Αγίου Φωτός δεν είναι εύκολο να περιγραφεί ή να εξηγηθεί με ανθρώπινα λόγια. Αισθάνεσαι ότι χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Αντιλαμβάνεται κανείς τη μικρότητά του και την ελαχιστότητά του εκείνη τη στιγμή.»
Μία ακόμα ιδιαίτερη μαρτυρία είναι αυτή του μοναχού Μητροφάνη.
Ο μοναχός Μητροφάνης, φύλακας του Παναγίου Τάφου, έχοντας απορία για το θαύμα, αποφάσισε το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής του 1926 να κρυφτεί σε μία εσοχή στην οροφή του Τάφου, ώστε να παρακολουθήσει όσα θα συνέβαιναν την επόμενη μέρα. Είδε ένα γαλάζιο Φως να γεμίζει τον χώρο του Τάφου και στη συνέχεια να γίνεται μία ολόλευκη σφαίρα πάνω από το κεφάλι του τότε Πατριάρχη. Αυτομάτως άναψαν οι δεσμίδες των κεριών του Πατριάρχη και η κανδήλα!
Τι είναι όμως το Άγιον Φως;
Σύμφωνα με τους Ορθόδοξους Πατέρες το Άκτιστον Φως που φανερώθηκε την ώρα της Αναστάσεως του Θεανθρώπου ήταν ένα Φως ενωμένο με τη Θεότητα του αναστημένου Χριστού.
Επομένως, η Ανάσταση του Θεανθρώπου και η ταυτόχρονη εμφάνιση του Ακτίστου Φωτός δεν αποτελούν δύο διαφορετικά γεγονότα, αλλά ένα και το αυτό, διότι ο Χριστός δεν μπορεί να διαχωριστεί από το Φως της Θεότητάς του. Αυτό σημαίνει ότι το άγιο Φως δεν παρίσταται μόνο του κάθε Μεγάλο Σάββατο. Μαζί του παρίσταται και ο Χριστός. Όταν φανερώνεται το Άγιο Φώς είναι σαν να ξαναζωντανεύει η Ανάσταση του Κυρίου μας.
Και ποια είναι η ώρα της Αναστάσεως;
Οι Ευαγγελιστές Ματθαίος και Ιωάννης μας γνωστοποιούν με έμμεσο τρόπο τον χρόνο της Αναστάσεως του Χριστού. Από αυτούς τους δύο, η αναφορά του Ματθαίου έχει τη μέγιστη χρονική σαφήνεια και ακρίβεια. Αυτό επισημαίνει και ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης, αδελφός του Μεγάλου Βασιλείου και της αγίας Μακρίνης.
Ο άγιος Γρηγόριος, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, ορίζει ως χρόνο Αναστάσεως του Χριστού την εσπέρα του Σαββάτου: «Πότε λοιπόν έγινε; “Όταν βράδιασε το Σάββατο”, φωνάζει ο Ματθαίος. Αυτή είναι η ώρα της Αναστάσεως με τη σαφήνεια του Ευαγγελίου, αυτό είναι το όριο της παραμονής του Κυρίου στα βάθη [του Άδη]. Ενώ δηλαδή υπήρχε βαθιά εσπέρα (αρχή εκείνης της νύχτας ήταν η εσπέρα, κατά την οποία άρχισε η ημέρα της Κυριακής), τότε γίνεται ο σεισμός, τότε ο άγγελος με τα αστραφτερά ενδύματα κυλά την πλάκα του μνημείου…».
Ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας αποδέχεται και αυτός ότι o ευαγγελιστής Ματθαίος ορίζει ως χρόνο Αναστάσεως του Χριστού την ώρα της εσπέρας: «Ο Ματθαίος με αυτή του τη δήλωση προς εμάς, λέγει ότι η Ανάσταση [του Χριστού] έγινε την ώρα της βαθείας εσπέρας».
Αλλά και ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός έχει εκφράσει την άποψη ότι την ώρα της Αναστάσεως του Χριστού, το Άκτιστον Φως της Θεότητάς του αναδύθηκε από τον Τάφο «ως ωραίος Νυμφίος» στο τέλος του Σαββάτου.
Για όποιον αναρωτηθεί για τον σημερινό χρόνο εορτασμού της Αναστάσεως του Χριστού, δηλαδή τα μεσάνυχτα – παρά το ότι είναι μεταγενέστερος κατά πέντε περίπου ώρες από τον πραγματικό – είναι απολύτως ορθός, διότι αυτή την ώρα ξεκινάει η ημέρα της Κυριακής σύμφωνα με το δικό μας ημερολογιακό σύστημα.
Αλλά ποιος είδε πρώτος το Άγιο Φως και τον αναστημένο Χριστό;
Ο ευαγγελιστής Ματθαίος αναφέρει ότι «Το σούρουπο του Σαββάτου, όταν φάνηκε η ημέρα της Κυριακής, ήλθε η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία δια να ιδούν τον τάφον. Και έγινε μεγάλος σεισμός, διότι ένας άγγελος του Κυρίου κατέβηκε από τον ουρανόν, επλησίασε και απεκύλισε ον λίθον από την πόρτα του μνήματος και εκαθότανε επάνω σ’αυτόν.»
Σύμφωνα λοιπόν με τη γνώμη πολλών πατέρων της Εκκλησίας, όπως ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Εφραίμ ο Σύρος, ο Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο πρώτος άνθρωπος που είδε τον Αναστημένο Χριστό ήταν η Υπεραγία Θεοτόκος, άλλη Μαρία.
Μάλιστα ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς σημειώνει ότι «γι’ αυτήν πρώτη ανοίχθηκε ο ζωηφόρος εκείνος τάφος», κάτι το οποίο υποστηρίζει και ο άγιος Νικόδημος ο αγιορείτης τονίζοντας ότι «Δι’ αυτήν και μόνην έγινε ο σεισμός…»
Το θαύμα της Μεταμόρφωσης του Χριστού στο όρος Θαβώρ
Το άκτιστο Φως του Τριαδικού Θεού κατέστη ορατό και στους αποστόλους Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη την ημέρα της Μεταμορφώσεως του Χριστού στο όρος Θαβώρ.
Όπως σημειώνει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο Χριστός: «Eπήρε δε τρεις μόνους Aποστόλους, ως προκρίτους και υπερέχοντας. O μεν γαρ Πέτρος επροκρίθη επειδή ηγάπα πολλά τον Xριστόν. O δε Iωάννης επειδή ηγαπάτο από τον Xριστόν. O δε Iάκωβος επειδή εδύνετο να πίη το ποτήριον του θανάτου, το οποίον και ο Kύριος έπιεν».
Οι τρεις μαθητές Του, όπως ήταν κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο Θαβώρ και ενώ κάθισαν να ξεκουραστούν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν, ξύπνησαν, αντίκρισαν ένα απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα.
Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο, ενώ από την ανθρώπινη μορφή Του εκτοξεύονταν ακτίνες και τα ρούχα Του ήταν λευκά σαν το φως. Ήταν το άκτιστο Φως που εξέπεμψε η θεότητα του Χριστού.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός αναφέρει ότι ο Χριστός εκείνη την ώρα που μεταμορφώθηκε δεν μεταβλήθηκε σε κάτι που δεν ήταν, αλλά φανέρωσε αυτό που ήταν.
Εκείνη τη στιγμή οι μαθητές είδαν τον Χριστό να περιστοιχίζουν και συνομιλούν μαζί Του δυο άνδρες, ο Μωϋσής και ο Ηλίας.
Γράφει χαρακτηριστικά ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Έφερε δε εις το μέσον τους τον Mωυσήν και τον Ηλίαν, διά να διορθώση τας σφαλεράς υποψίας, οπού είχον οι πολλοί περί αυτού. Kαθότι άλλοι μεν έλεγον τον Kύριον, πως είναι ο Ηλίας. Άλλοι δε, πως είναι ο Iερεμίας. Διά τούτο λοιπόν επαράστησεν εις το Θαβώρ τους πρώτους και κορυφαίους Προφήτας, διά να γνωρίσουν οι μαθηταί, και διά των μαθητών όλοι οι άνθρωποι, πόση διαφορά είναι αναμεταξύ του Xριστού, και των Προφητών.»
Αφού οι μαθητές συνήλθαν κάπως από την έκπληξη, ο πάντα ενθουσιώδης Πέτρος, θέλοντας να διατηρηθεί αυτή η αγία μέθη που προκαλούσε η ακτινοβολία του Κυρίου, ικετευτικά είπε να στήσουν τρεις σκηνές. Μια για τον Κύριο, μια για το Μωϋσή και μια για τον Ηλία.
Πριν προλάβει, όμως, να τελειώσει τη φράση του, ήλθε σύννεφο που τους σκέπασε και μέσα απ’ αυτό ακούστηκε φωνή που έλεγε: «Οὗτος ἐστὶν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε» (Λουκά, θ’ 28-36). Δηλαδή, Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, Αυτόν να ακούτε.
Στο γεγονός λοιπόν της Μεταμορφώσεως αποκαλύφθηκε η Αγία και Ομοούσια Τριάδα, όπως έγινε και στον Ιορδάνη ποταμό με την Βάπτιση του Κυρίου. Αλλά επιπλέον, φανερώθηκε και το θείο Άκτιστο φως του Χριστού.
Επίσης, με τη μεταμόρφωσή Του ο Χριστός παρουσιάζει στα μάτια των ανθρώπων «το αρχέτυπον κάλλος της εικόνος», δηλαδή την αληθινή ομορφιά την οποία είχε αρχικά ο άνθρωπος και στην οποία μπορεί να ξαναφθάσει, αφού πλάσθηκε «κατ΄ εικόνα» του Θεού. Αυτή είναι η εσχατολογική προοπτική της Θείας Οικονομίας, όχι το τέλος του κόσμου που προβάλλεται από τον δυτικό χριστιανικό κόσμο.
Το θαύμα της εμφάνισης της Αγίας Νεφέλης στο όρος Θαβώρ
Όμως κάθε χρόνο την ημέρα της εορτής της Μεταμορφώσεως του Κυρίου σημειώνεται ένα θαυμαστό γεγονός. Είναι η εμφάνιση της Αγίας Νεφέλης κατά την Ιερά Αγρυπνία που τελείται στο Όρος Θαβώρ. Το φαινόμενο είναι ορατό και διαβεβαιώνεται από πλήθη Ορθοδόξων προσκυνητών.
Τι συμβαίνει;
Αρχίζοντας η αγρυπνία φαίνεται στην κορυφή του βουνού, προς τη Ναζαρέτ, μέσα το σκοτάδι κάτι που έχει χρώμα πορτοκαλί. Αυτό κινείται κάθετα προς την εκκλησία και στέκεται σε κάποια απόσταση από το Όρος Θαβώρ σαν μία πορτοκαλί γλώσσα μέχρι στις δώδεκα-μία η ώρα.
Όταν αρχίζει η Θεία Λειτουργία το σύννεφο έρχεται προς το βουνό και συνεχώς πυκνώνει, καλύπτοντας το Θαβώριο Όρος και την Ιερά Μονή και λάμποντας ολοένα και περισσότερο, εκπέμποντας ένα Θείο Φως που έχει ένα ερυθροκυανόλευκο χρώμα! Ταυτόχρονα εκλύει ένα εξαίσιο άρωμα σαν λιβάνι το οποίο απλώνεται στον αέρα αλλά δεν είναι λιβάνι, είναι σαν ρητίνη αλλά δεν είναι ρητίνη. Είναι ένας συνδυασμός ανατολίτικων κωνοφόρων και λιβανιού.
Ειδικά τη στιγμή του Χειρουβικού η Νεφέλη παίρνει διάφορα σχήματα, τα οποία αρχίζουν να κόβονται σχηματίζοντας κομμάτια στρόγγυλα ή μακρόστενα που παίρνουν τη μορφή πουλιών ή αγγέλων και έρχονται πάνω από τον τρούλο της εκκλησίας.
Όσοι δεν πιστεύουν λένε ότι πρόκειται για μετεωρολογικό φαινόμενο. Αυτό το σύννεφο όμως είναι πολύ διαφορετικό από τα συνηθισμένα σύννεφα που κατεβαίνουν το πρωί πάνω από τα βουνά. Και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, την ίδια ώρα στο ίδιο μέρος, με τον ίδιο τρόπο, με την ίδια μορφή.
Να σημειωθεί ότι στο όρος Θαβώρ υπάρχουν τρεις εκκλησίες από τις οποίες μόνο μία είναι ορθόδοξη Ελληνική. Και από τις μαρτυρίες των αυτοπτών μαρτύρων το φωτεινό σύννεφο κατεβαίνει μόνο πάνω από την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Η πολεμική κατά του Αγίου Φωτός
Η πολεμική ξεκίνησε το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα από Ρωμαιοκαθολικούς κληρικούς, καθώς το θαύμα καταδείκνυε και συνεχίζει να καταδεικνύει την Ορθοδοξία ως την αληθινή Εκκλησία. Ενώ το 1830 την σκυτάλη πήρε δυστυχώς ένας γνωστός Έλληνας. Ο Αδαμάντιος Κοραής ο οποίος ήταν πολέμιος της ησυχαστικής παράδοσης.
Στις μέρες μας η πολεμική ασκείται από λαϊκούς, αλλά δυστυχώς και ιερείς. Οι μεν λαϊκοί μιλούν για απάτη, οι δε ιερείς υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει υπερφυσικό γεγονός αλλά πρόκειται για φυσικό φως που ανάβει με αναπτήρα και καθαγιάζεται με την πατριαρχική ευχή και ταυτόχρονα απορρίπτουν την θαυματουργική εμφάνιση του Αγίου Φωτός εκτός του Παναγίου Τάφου.
Ενώ υπάρχουν και ιερείς που ναι μεν λένε ότι πρόκειται για φυσικό φως που ανάβει με αναπτήρα και καθαγιάζεται με την πατριαρχική ευχή αλλά δέχονται την θαυματουργική εμφάνιση του Αγίου Φωτός εκτός του Παναγίου Τάφου.
Τα τελευταία χρόνια κάθε Σαρακοστή ξεπροβάλλει ως αποκάλυψη μία συνέντευξη του σκευοφύλακα του Παναγίου Τάφου, Επισκόπου Ιεραπόλεως Ισίδωρου, στην οποία εμφανίζεται να λέει ότι ανάβει την ιερά κανδήλα με αναπτήρα πριν εισέλθει ο Πατριάρχης στον Πανάγιο Τάφο.
Ενώ το άναμμα της ιεράς κανδήλας πριν εισέλθει ο Πατριάρχης είναι γνωστό από το 2001, από συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο τηλεοπτικό κανάλι MEGA ο Μητροπολίτης Πέτρας Κορνήλιος και δύο φορές τοποτηρητής του Πατριαρχικού θρόνου και ο οποίος τέλεσε αυτές τις δύο χρονιές την τελετή αφής του Αγίου Φωτός.
Φέτος στο σκηνικό προστέθηκε μία απόφαση δικαστηρίου που παρουσιάζεται ως απόδειξη του φιάσκου του Αγίου Φωτός. Η οποία όμως απέρριψε την αγωγή των ιερέων κατά του δημοσιογράφου ως προς τον παράνομο χαρακτήρα της συνέντευξης και της άνευ συναίνεσης της μαγνητοσκόπησης και επομένως δεν αφορά το θαύμα του Αγίου Φωτός.
Να τονιστεί ότι ο Επίσκοπος Ισίδωρος είχε καταθέσει μία εμπειρία που έζησε με το Άγιο Φως το Μεγάλο Σάββατο του 1986 σε συνέντευξή του στην Πειραϊκή Εκκλησία το 2017, δηλαδή πριν δώσει την επίμαχη συνέντευξη με τον αναπτήρα, λέγοντας: «βλέπω όλη τη ροτόντα να λάμπει, σαν να είχε μπει ο ήλιος ακριβώς στον τρούλο πάνω από το κουβούκλιο και να φωτίζει όλο τον ναό.»
Όπως αναφέρει ο θεολόγος και φυσικός Βασίλειος Ευσταθίου στο άρθρο του «Άγιο Φως: Ντοκουμέντα και σκεπτικισμός – Fake news, Hoax, συνωμοσία ή αλήθεια;», δημοσιευμένο την 26η Ιουλίου του 2019 στην ιστοσελίδα antibaro.gr (https://www.antibaro.gr/article/24002) αυτή η μαρτυρία του Επισκόπου δεν συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο που εξέδωσε ο δημοσιογράφος και αρχισυντάκτης της ιστοσελίδας ελέγχου ειδήσεων και ισχυρισμών Hellinica Hoaxes Δημήτρης Αλικάκος που του πήρε την επίμαχη συνέντευξη.
Επίσης, ο Χάρης Σκαρλακίδης στο βιβλίο του «Άγιον Φως», εκδόσεις Ελαία, έτος 2024, αναφέρει ότι «Ο επίσκοπος Ιεραπόλεως Ισίδωρος μάς γνωστοποίησε ότι περιέγραψε στον κ. Αλικάκο την παρουσία του αγίου Φωτός έξω από τον Τάφο, όμως, ο δημοσιογράφος αποσιώπησε αυτή την περιγραφή του.»
Η μαρτυρία του Χάρη Σκαρλακίδη ενισχύεται από το γεγονός ότι στην επίμαχη συνέντευξη που έχει δημοσιοποιηθεί στο YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=N–IvVLT9M8) στο σημείο 13’22’’, ο Επίσκοπος αναφέρει επί λέξει «Συνεχίζει ο καθαγιασμός και εγώ και σαν μαθητής και αργότερα έχω δει το θαύμα του Αγίου Φωτός.» Για την οποία δήλωση ο δημοσιογράφος δεν φαίνεται στο συγκεκριμένο βίντεο να ζητάει περαιτέρω διευκρινίσεις, σε αντίθεση με άλλες δηλώσεις του Επισκόπου κατά τη διάρκεια της συνέντευξης.
Αλλά αν το θαύμα ήταν μία ευχή καθαγιασμού μίας φυσικής φλόγας που ανάβει με τσακμάκι, τότε τι εμπόδισε τον Λατίνο Πατριάρχη το Μεγάλο Σάββατο του 1101 μ.Χ. να ανάψει την ιερά κανδήλα και μετά να μοιράσει το Άγιο Φως.
Και πώς εξηγείται η εκδήλωση του θαύματος χωρίς την ειδική ευχή επί 12 αιώνες, καθώς αυτή δημιουργήθηκε στις αρχές με μέσα του 19ου αιώνα.
Κι αν πρόκειται περί καθαγιασμού φυσικής φλόγας, τότε γιατί δεν ονομάζεται «τελετή Αγιασμού του Φωτός» αλλά «τελετή αφής του Αγίου Φωτός».
Γιατί η ευχή δεν διαβάζεται σε όλους τους ναούς ώστε να γίνεται ο Αγιασμός του Φωτός, όπως γίνεται με την ευχή για τον Αγιασμό των Υδάτων.
Γιατί δεν περιέχεται στην ευχή επίκληση του Αγίου Πνεύματος όπως στην Ακολουθία του Αγιασμού, καθώς χωρίς την επίκληση του Αγίου Πνεύματος είναι αδύνατον να επιτευχθεί οποιοσδήποτε καθαγιασμός εντός της Εκκλησίας.
Γιατί δεν περιέχεται η φράση και «αγίασον το φως τούτο», όπως γίνεται στην ακολουθία του Αγιασμού.
Επίσης ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Τιμόθεος είχε επισημάνει ότι μέσω της ειδικής ευχής εκφράζεται το αίτημα, η χάρη του Θείου Φωτός να γίνει δωρεά αγιασμού και προστασίας στους πιστούς. Δεν γίνεται αίτημα προς τον Χριστό να καθαγιάσει το φως.
Και πώς εξηγείται το γεγονός ότι ανάβουν μόνες τους κανδήλες εκτός του Ναού του Παναγίου Τάφου αλλά και κεριά στα χέρια των πιστών.
Πώς εξηγούνται οι πανομοιότυπες μαρτυρίες και επιβεβαιώσεις του θαύματος ανά τους αιώνες και μάλιστα από αλλόθρησκους επιφανείς μουσουλμάνους.
Πώς εξηγείται ότι το θαύμα του Αγίου Φωτός εκδηλωνόταν επί επτά αιώνες, από τα τέλη του 8ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 15ου αιώνα, σε άδειο και κλειδωμένο τάφο και μάλιστα σε ορισμένες περιόδους έμπαινε πρώτος ο σουλτάνος ο οποίος και λάμβανε το Άγιο Φως.
Πώς εξηγείται να σβήνει τρεις φορές την ιερή κανδήλα ο ίδιος ο σουλτάνος Σαλαντίν και αυτή να ξανανάβει μόνη της μπροστά του και τις τρεις φορές.
Ενώ υπάρχει και το καταγεγραμμένο γεγονός να ξεπηδάει το Άγιο Φως μέσα από τον κίονα έξω από τον Πανάγιο τάφο, παρουσία Αρμενίων και Τούρκων. Για το οποίο δύο επιστήμονες κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα. Ότι η ρωγμή του κίονα παράχθηκε από μία ηλεκτρική εκκένωση, η οποία εκδηλώθηκε ταυτόχρονα με ένα σεισμικό κύμα.
Επίσης, πέντε επιστήμονες συμπέραναν το ίδιο, πως τη στιγμή της εμφάνισης του Αγίου Φωτός καταγράφτηκε αλλαγή φάσματος ακτινοβολίας εξαιτίας αγνώστου σήματος και πως πριν την εμφάνιση του Αγίου Φωτός υπήρξε ηλεκτρική εκκένωση.
Πώς γίνεται δύο πειράματα που έγιναν από διαφορετικούς επιστήμονες σε διαφορετικές χρονιές και οι οποίοι έλαβαν το Φως από τα χέρια του ίδιου, του τωρινού Πατριάρχη, το οποίο σύμφωνα με τα λεγόμενα των «αρνητών» του θαύματος προέρχεται από φυσική φλόγα που ανάβει με αναπτήρα ο Σκευοφύλακας του Παναγίου Τάφου ο Επίσκοπος Ισίδωρος, να αποδεικνύουν ότι η φλόγα Tου τα πρώτα λεπτά δεν καίει, συμβαδίζοντας με τις ανά τους αιώνες μαρτυρίες για την ακαΐα του Αγίου Φωτός και επιβεβαιώνοντας έτσι ότι το Φως που βγάζει ο τωρινός Πατριάρχης είναι το Άγιο Φως που οι ανά τους αιώνες μαρτυρίες καταγράφουν ότι κατέρχεται με θαυματουργικό τρόπο.
Πώς είναι δυνατόν να απαξιώνονται οι πανομοιότυπες μαρτυρίες τόσων Πατριαρχών για το πώς βίωσαν την εμφάνιση του Αγίου Φωτός εντός του Παναγίου Τάφου.
Γιατί οι «αρνητές» του θαύματος δεν έχουν τελέσει πειράματα με την φλόγα του Αγίου φωτός κατά τη στιγμή της τελετής στον Πανάγιο Τάφο, ώστε να στηρίξουν τα λεγόμενά τους.
Γιατί οι «αρνητές» του θαύματος δεν έχουν οργανώσει ούτε ένα πείραμα αντίστοιχο με εκείνο του Ρώσου φυσικού Αλεξάντερ Βολκόφ με τα πλέον σύγχρονα τεχνικά μέσα κατά τη στιγμή της τελετής ώστε να καταρριφθούν ή να επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματα του Βολκόφ.
Πώς εξηγείται σε άσχετη μέρα, όταν ανοίχθηκε η ταφική κλίνη για να ξεκινήσει η αναστήλωση του Τάφου από την επιστημονική ομάδα του Ε.Μ.Π., τα όργανα μέτρησης σταμάτησαν εξαιτίας της μεγάλης ενέργειας που εκλύθηκε, όπως η επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας του ΕΜΠ αποκάλυψε.
Πώς εξηγείται να κολλάει το λαπ τοπ που ακουμπούσε στην ταφική πλάκα η τοπογράφος της επιστημονικής ομάδας του Ε.Μ.Π. ενώ μόλις το απομάκρυνε λειτουργούσε κανονικά, όπως αναφέρθηκε από μέλος της ομάδας.
Επιπλέον και ίσως η πιο σημαντική εξήγηση.
Ο πατέρας Γεώργιος Μεταλληνός, τέως κοσμήτορας, δηλαδή διευθυντής, της Θεολογικής Σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών, είχε δηλώσει ότι «Όταν υπάρχει πίστις και χάρις Θεού στον συγκεκριμένο πατριάρχη γίνεται το θαύμα. Όταν δεν υπάρχει πίστις μπορεί η κανδήλα να χρησιμοποιηθεί. Αλλά υπάρχουν φαινόμενα έξω από τον Τάφο. Και όχι μόνο το άναμμα κεριών.»
Μία δήλωση που έρχεται σε συμφωνία με την κατ’ ιδίαν δήλωση του τωρινού Πατριάρχη Θεόφιλου Γ’ στον Χάρη Σκαρλακίδη πως «Αυτό που μπορώ να αναφέρω σχετικά με την τελετή του αγίου Φωτός είναι ότι η δύναμη της πίστεως, είναι αυτή που προκαλεί το θαύμα.»
Την θέση του πατέρα Γεώργιου Μεταλληνού εμμέσως πιστοποιεί η μαρτυρία του Πατριάρχη Δαμιανού Α’ (1897-1931), στην οποία αναφέρει πως «Ὅταν δὲν ἤταν κατάλληλα προετοιμασμένος, ἥρεμος καὶ ἀφοσιωμένος, εἰσερχόμενος στὸν Πανάγιο Τάφο ἔβλεπε τὴν κανδήλα ἤδη ἀναμμένη καὶ δὲν βίωνε τὸ θαῦμα. Ὅταν ὅμως εἶχε ἥρεμη τὴ συνείδησή του καὶ τίποτε δὲν τὸν ἀπασχολοῦσε, ἔνοιωθε μιὰ ἀνεξήγητη χαρά. Μόλις εἰσερχόταν ἐντὸς τοῦ Παναγίου Τάφου καὶ ἄρχιζε νὰ διαβάζει ἀπὸ τὴν ἁγία φυλλάδα, ἄναβε καὶ ἡ ἁγία κανδήλα καὶ τὰ κεριά».
Το ίδιο συμβαίνει και με το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Αν ένας ιερέας δεν είναι άξιος ή έχει κλονιστεί η πίστη του, αυτό δεν επηρεάζει την εκπλήρωση του Μυστηρίου, διότι η χάρη του Αγίου Πνεύματος αναπληρώνει το κενό της μη αξιότητας και της έλλειψης πίστης.
Και όπως αναφέρει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος «μία μικρή φλόγα όταν ζυγώσει σε μεγάλη πυρκαγιά γίνεται μια ενιαία πυρκαγιά.»
Ακόμα λοιπόν και το φυσικό φως της κανδήλας καθαγιάζεται από το ίδιο το Άγιο Φως και όχι από την ευχή που διαβάζει ο Πατριάρχης, καθώς η φυσική φλόγα προσλαμβάνει την χάρη του άκτιστου Φωτός που καταυγάζει τον ναό και πλημμυρίζει τον Άγιο Τάφο. Κάτι που επιβεβαιώθηκε από τα πειράματα για την ακαΐα Του από τους δύο επιστήμονες σε διαφορετικές χρονιές.
Και μία απαραίτητη παρεμβολή.
Όπως αναφέρουν οι Πατέρες της Εκκλησίας, ο πονηρός είναι περισσότερο επιθετικός απέναντι στους ιερείς από ότι απέναντι στους λαϊκούς, επειδή ακριβώς είναι ιερείς του Χριστού και για αυτό πρέπει να προσευχόμαστε για αυτούς.
Η προσωπική μου μαρτυρία
Φέτος, το 2024, κατά την τελετή της αφής του Αγίου Φωτός βρισκόμασταν σε απόσταση δέκα μέτρων από τον Πανάγιο Τάφο και από την δεξιά μεριά όπως κοιτάζουμε την είσοδο. Περίπου είκοσι λεπτά πριν έρθει ο Πατριάρχης η γυναίκα μου με σκουντάει και μου δείχνει μία κανδήλα σε ύψος τεσσάρων-πέντε μέτρων και σε απόσταση δύο-τριών μέτρων πίσω μας να είναι αναμμένη, την οποία την είχε δει πιο πριν να είναι σβηστή. Άλλωστε από το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου όλες οι κανδήλες είναι σβηστές.
Διαπίστωση
Η μοναδική ανά τους αιώνες μαρτυρία μη εμφάνισης του Αγίου Φωτός ήταν με τους Σταυροφόρους εξαιτίας των σφαγών που διέπραξαν.
Αλίμονο μας λοιπόν αν δεν εμφανιστεί ή δεν εμφανίζεται το Άγιο Φως. Διότι θα σημαίνει ότι έχουμε διαπράξει αντίστοιχες ή χειρότερες πράξεις.
Και αντί να θορυβηθούμε απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να μετανοήσουμε, ψάχνουμε να βρούμε αναπτήρες στον Πανάγιο Τάφο.
Και ας μην θεωρούμε ότι είμαστε μακριά από το να γίνει κάτι τέτοιο. Γιατί στην Ελλάδα κάθε χρόνο οι εκτρώσεις αγέννητων παιδιών ανέρχονται σε πάρα πολλές χιλιάδες.
Επίλογος
Ο Θωμάς έχει χαρακτηριστεί άπιστος γιατί δεν ζήτησε απλά να δει με τα μάτια του τον Κύριο για να πιστέψει, αλλά και να αγγίξει τις πληγές Του. Ο Κύριος που ακούει τα αιτήματά μας, εμφανίστηκε μπροστά του και τον κάλεσε να Τον αγγίξει. Και ο Θωμάς πίστεψε.
Η πίστη του Θωμά είχε κλονιστεί, αλλά ο Θωμάς διψούσε να πιστέψει. Κι όταν η πίστη μας κλονίζεται αλλά διψάμε για τον Κύριο και Του ζητάμε να ενισχύσει την πίστη μας, Εκείνος μας βοηθάει.
Όταν όμως κάποιος έχει αποφασίσει να μην Τον δεχτεί ακόμα και αν φανερωθεί μπροστά του, όπως εκείνοι που ενώ είδαν και έζησαν τα τόσα θαύματά Του όχι μόνο δεν πίστεψαν αλλά τον σταύρωσαν κιόλας, τότε τι νόημα έχει να δώσει απόδειξη της Θεότητάς Του.
Κάποτε, οι συμφωνίες γίνονταν με τον λόγο, καθώς ο λόγος ήταν συμβόλαιο. Είχαμε μάθει από τον Θεό ότι ο λόγος Του είναι συμβόλαιο. Όταν λέει κάτι, γίνεται. Έτσι και εμείς μιμούμενοι τον Κύριο ήμασταν πάντα πιστοί.
Σήμερα ζητάμε από τον Θεό απόδειξη της εγκυρότητας του ευαγγελίου Του. Με μία όμως σημαντική διαφορά. Ο Θεός παραμένει πιστός στον Λόγο Του, ενώ ο άνθρωπος όχι μόνο δεν τηρεί τον λόγο του αλλά ούτε και την υπογραφή του. Και παρά το γεγονός ότι είναι άπιστος ακόμα και προς τον εαυτό του, απαιτεί από τον Θεό απόδειξη, ενώ έχει εκ των προτέρων αποφασίσει να μην Την αποδεχτεί.
Όμως, αν και παντοδύναμος, ο Κύριος μας αφήνει ελεύθερους να Τον επιλέξουμε. Όπως μας αφήνει ελεύθερους και να επιλέξουμε τον αντίθεο. Δεν αίρει αυτό που μας έδωσε με τη δημιουργία μας. Την ελευθερία της βουλήσεως. Επειδή είναι Θεός ελευθερίας, όχι υποχρεωτικότητας. Θεός παρακλήσεως, όχι υποταγής. Θεός αγάπης, όχι εκδικήσεως. Θεός ειρήνης, όχι πολέμου. Θεός δικαίου, όχι νομιμότητας. Θεός ταπείνωσης, όχι αλαζονείας. Θεός συμφιλίωσης. Θεός συγχωρήσεως. Θεός αγάπης.
Συμπεράσματα
α) Όπως έχει αναφέρει ο π. Γεώργιος Μεταλληνός:
«Ὀρθοδοξία ἁγιοπατερικὴ εἶναι ἡ σύμπτωση τῆς περὶ Θεοῦ γνώσεώς μας μὲ τὴν αὐτοαποκάλυψη τοῦ Θεοῦ στὴν ἱστορία. Ἡ ἀντικειμενικὴ «πίστις», ἡ αὐτοαποκάλυψη τοῦ Θεοῦ ἐν τοῖς Ἁγίοις του («πιστευομένη πίστις») πρέπει νὰ συμπίπτῃ μὲ τὴν δική μας θεώρηση καὶ ἀποδοχὴ τοῦ Θεοῦ («πιστεύουσα πίστις»). Σ᾿ αὐτὸ κυρίως διαφέρει ἡ Ὀρθοδοξία ἀπὸ τὴν αἵρεση καὶ πλάνη.»
β) Οι καθηγητές Αστροφυσικής Μάνος Δανέζης και Στράτος Θεοδοσίου, στο βιβλίο τους «Έτσι βλέπω τον κόσμο» τονίζουν: «σήμερα θεωρούμε ότι «”θάνατος” σημαίνει το πέρασμα από το μη υπάρχον αλλά αισθητό, στο μη αισθητό αλλά υπάρχον. Είναι μία απλή αλλαγή κατάστασης και όχι η κατάργηση της ίδιας της κατάστασης.»!
Αυτή την αλλαγή κατάστασης, τον μη θάνατο, την οποία η σύγχρονη φυσική παραδέχεται, ο Χριστός μας την έδειξε με τα αναστάσιμα θαύματά Του αλλά κυρίως με την Ανάστασή Του. Και κάθε Μεγάλο Σάββατομε την θαυματουργική εμφάνισητου Αγίου Του Φωτός,δηλαδή με την Παρουσία Του στον Ζωντανό Πανάγιο Τάφο Του μας υπενθυμίζει ότι Κοντά Του Δεν Υπάρχει Θάνατος!
«Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή, ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται» (κατά Ιωάννη 11,25).
Επίμετρο
Πηγή άντλησης δύναμης απέναντι στην ολοένα και πιο λυσσαλέα επίθεση κατά της πίστης και της πατρίδας μας, δηλαδή ενάντια στη σωτηρία της ψυχής μας, αποτελεί το τελευταίο μήνυμα του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου την 28η Δεκεμβρίου του 2007: «Χρειάζονται να πολλαπλασιασθούν οι άνθρωποι που κάνουν Αντίσταση. Που παραμένουν πιστοί στις παραδόσεις μας, στις αξίες μας, στην ιστορία μας και στους αγώνες μας. Οι αναθεωρητές πολύ κακή συγκυρία επέλεξαν για να γκρεμίσουν από τις καρδιές των Ελλήνων τα κάστρα των θυσιών. Σταθείτε όλοι όρθιοι στις επάλξεις σας και μην ξεπουλήσετε τα πρωτοτόκια μας. Διδάξτε στα παιδιά σας την αλήθεια, όπως την εβίωσαν οι αείμνηστοι Πατέρες μας. Ο λαός μας ξέρει να υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσιά του. Το έχει κατ’ επανάληψιν αποδείξει. Και θα το αποδείξει και πάλι. Αντίσταση και Ανάκαμψη. Για να ξαναβρούμε ό,τι έχουμε χάσει, για να υπερασπισθούμε ό,τι κινδυνεύει.»
Κωνσταντίνος Μαργέλης
Άγιος Πέτρος, Λευκάδας, 28 Απριλίου 2024, 3 Ιουνίου και 6 Αυγούστου 2024
.
Πηγές:
Δρ. Μάνος Δανέζης «Για μια νέα προσέγγιση των σχέσεων μεταξύ Θεολογίας, Επιστήμης και Φιλοσοφίας» – https://www.youtube.com/watch?v=FJ-sQy89-6E
Βιβλίο «Άγιον Φως, Το θαύμα της καθόδου του Φωτός της Αναστάσεως στον Τάφο του Χριστού, Ογδόντα πέντε ιστορικές μαρτυρίες (4ος-16ος αι.)», του Χάρη Κ. Σκαρλακίδη, εκδόσεις Ελαία.
Βιβλίο «Έτσι βλέπω τον κόσμο», των καθηγητών Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Στράτου Θεοδοσίου και Μάνου Δανέζη, εκδόσεις Δίαυλος
Βιβλίο «Τίμαιος Κριτίας», Πλάτων, εκδόσεις Κάκτος
https://www.kiosterakis.gr/plus/episthmes-texnologia/diastima/255-i-theoria-tou-polysympantos
Δρ. Μάνος Δανέζης «Η αναγκαιότητα ενός ειλικρινούς πολιτισμικού διαλόγου μεταξύ Επιστήμης, Θεολογίας και Φιλοσοφίας» – https://www.youtube.com/watch?v=kT59Z4sLrrc
https://www.ekklisiaonline.gr/thavmata/i-teleti-tou-agiou-fotos-sta-ierosolyma
http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/KD/04.%20Ioan.htm
https://www.antibaro.gr/article/24002
https://www.ellinikahoaxes.gr/about-us
https://www.dnews.gr/eidhseis/ellada/184305/sygklonistiki-anakalypsi-tou-emp-gia-ton-panagio-tafo
.
Δημοσίευση Freepen.gr & Meganisinews.eu