Πράσινη ανάπτυξη δίχως πράσινο! Εκ των συνεπειών της διανοητικής αλλαγής

Ἀπὸ χαρτὶ πλασμένα κι ἀπὸ δισταγμὸ
ἀνδρείκελα, στῆς Μοίρας τὰ δυὸ τυφλὰ χέρια,
χορεύουμε, δεχόμαστε τὸν ἐμπαιγμὸ,
ἄτονα κοιτώντας, παθητικὰ, τἀστέρια.

(Στίχοι από το ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη «Ανδρείκελα»)

Εδώ και μερικά χρόνια ζω με τη γυναίκα μου σε ένα μικρό ημιορεινό χωριό. Πριν από τρεις εβδομάδες ταξιδέψαμε στην Αθήνα και συγκεκριμένα στον Πειραιά, για να επισκεφτούμε τους γονείς μου, που βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση από πλευράς υγείας.

Από τα πρώτα λεπτά που εισήλθαμε στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας αισθάνθηκα μία δυσφορία. Ένιωθα να αναπνέω με δυσκολία, ενώ το οδηγικό κλίμα στους δρόμους ήταν εριστικό. Αυτή τη διττή δυσαρέσκεια την αισθάνομαι κάθε φορά που επισκέπτομαι την Αθήνα. Μα, αυτή τη φορά ήταν εντονότερη.

Το βράδυ, λίγα λεπτά αφού είχαμε πέσει για να κοιμηθούμε, απευθύνθηκα στη γυναίκα μου λέγοντάς της ότι η ατμόσφαιρα εκτός από βαριά, μύριζε άσχημα. Εκείνη συμφώνησε. Την ρώτησα αν είχαμε ανοιχτή την μπαλκονόπορτα και μου απάντησε πως ήταν ήδη ανοιχτή. Τότε, συνειδητοποίησα ότι η μπόχα ήταν χαρακτηριστικό της πρωτευουσιάνικης ατμόσφαιρας.

Στις επαρχιακές πόλεις η κατάσταση είναι σαφώς καλύτερη. Αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη και από την προσωπική μου εμπειρία, η ποιότητα ζωής σε χωριό δεν συγκρίνεται ούτε με εκείνη σε επαρχιακή πόλη. Και δεν αναφέρομαι σε πόλεις όπως τα Γιάννενα ή ο Βόλος. Ούτε στην Πάτρα, στο Ηράκλειο, στη Λάρισα. Αλλά σε μικρότερες, όπως η Κομοτηνή, η Δράμα, η Κοζάνη.

Ακούμε, λοιπόν, για την πράσινη ανάπτυξη που θα επέλθει με τις ανεμογεννήτριες, τα φωτοβολταϊκά, τις μπαταρίες, την ανακύκλωση, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και μηχανάκια.

Μία πράσινη ανάπτυξη δίχως πράσινο.

Μία πράσινη ανάπτυξη με ανατροφοδότηση της υπερσυγκέντρωσης πληθυσμού. Της ανακατασκευής παλιών ή της κατασκευής νέων χώρων κατοικιών και εργασίας υπό τη μορφή κλουβιών, μερικά ή κάμποσα μέτρα πάνω από το έδαφος, με θέα μια υπέρτατη τσιμεντίλα. Η αξία των οποίων μετριέται σε χιλιάδες ευρώ!

Πράσινη ανάπτυξη, χωρίς αναδασώσεις καμένων δασών. Αλλά με αυστηρές χρηματικές ποινές και φυλάκιση για τους νέο-επονομαζόμενους ‘«εμπρηστές» εξ αμελείας’, ενώ οι ‘εμπρηστές εκ προθέσεως’ κυκλοφορούν ανενόχλητοι. Γιατί οι εξ αμελείας ενεργούν φανερά, στο φως της μέρας, ενώ οι εκ προθέσεως ενεργούν υποχθόνια, κρυφά, τη νύχτα.

Πράσινη ανάπτυξη δίχως μέτρα προστασίας των δασών. Που εκδιώκει από το δάσος τους φίλους του και φύλακές του. Μελισσοκόμοι, οργανωμένοι περιπατητές, πρόσκοποι, αθλητικοί σύλλογοι, εθελοντές που διενεργούν περιπόλους, άπαντες, θεωρούνται ύποπτοι εμπρησμού και απαγορεύεται η είσοδος εντός τους.

Στα εντός πόλεων πάρκα και στις πλατείες υπερισχύει το τσιμέντο και το πλακόστρωτο, όχι το πράσινο. Κι όσος χώρος πρασίνου ή χώματος υπάρχει, δεν επιτρέπεται να το πατήσεις, εκτός αν είσαι αδέσποτη γάτα ή αδέσποτος σκύλος. Τότε, μπορείς και να το αφοδεύσεις.

Οι κάδοι απορριμμάτων βρομάνε και ζέχνουν. Σακούλες σκίζονται, σκουπίδια χύνονται στο έδαφος, ζουμιά στάζουν από τους κάδους. Μικρά καλάθια απόρριψης μικροσκουπιδιών σπανίζουν. Η ανακύκλωση όμως, είναι αυτή που θα ανεβάσει το βιοτικό μας επίπεδο. Αυτό προβάλουν οι υποψήφιοι υπέρ-τοπικοί υπέρ-άρχοντες, οι προσκυνητές της εκλόγιμης μοναρχίας. Και μας κάνουν παρατηρήσεις, με αυστηρό ύφος, τη στιγμή που οι σπασμένοι κάδοι απορριμμάτων πλειοψηφούν.

Ο δήθεν πιο όμορφος περίπατος της Ευρώπης, καθότι περιλαμβάνει ζαρντινιέρες, καλαθάκια και παγκάκια, βρίσκεται στο κέντρο της υπέρτατης ευρωπαϊκής τσιμεντούπολης. Όχι μέσα σε κάθε ένα από τα είκοσι, αν όχι τριάντα δασικά άλση, τύπου Δάσους Συγγρού, διεσπαρμένα στο κέντρο της πόλης, που δεν υπάρχουν.

Οι πορδές 250 εκατομμυρίων αγελάδων επηρεάζουν αρνητικά το κλίμα του πλανήτη. Ενώ εκείνες των 8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων το αφήνουν ανεπηρέαστο. Η κτηνοτροφία αποτελεί σοβαρή απειλή για το περιβάλλον, σε διπλάσιο μάλιστα βαθμό από την αποψίλωση των δασών!

Όσοι μένουμε σε χωριά, σε περίπτωση πυρκαγιάς μας υποχρεώνουν να εγκαταλείψουμε τα σπίτια μας (κούνια που σας κούναγε). Ενώ αν είχαμε προτιμήσει να ζούμε σε πόλεις, τότε θα μέναμε … σπίτι ασφαλείς. Διότι, μία έξυπνη πόλη έχει ιδιοφυή παγκάκια και όσο το δυνατό λιγότερο πράσινο.

Επόμενο, πιθανό «έξυπνο» μέτρο;

«Green Pass» για την αγορά ατομικής κάσκας με συμπυκνωτή οξυγόνου και ιονιστή.

Τι να το κάνουμε το πράσινο …

Μαργέλης Κωνσταντίνος

Άγιος Πέτρος, Λευκάδας, 20 Αυγούστου 2023

www.eksadaktylos.gr

Υ.Γ.

Τροφή για προβληματισμό:

«Στο APS (American Physics Society) είναι εντάξει να συζητήσουμε εάν η μάζα του πρωτονίου αλλάζει με την πάροδο του χρόνου και πώς συμπεριφέρεται ένα πολυσύμπαν, αλλά τα στοιχεία της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι αδιαμφισβήτητα;»

Ivar Giaever, Αμερικανό-Νορβηγός καθηγητής, κάτοχος Βραβείου Νόμπελ Φυσικής

«Η δημοφιλής αφήγηση για την κλιματική αλλαγή αντανακλά μια επικίνδυνη διαφθορά της επιστήμης που απειλεί την παγκόσμια οικονομία και την ευημερία δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Η λανθασμένη επιστήμη του κλίματος έχει μεταστάσεις σε μαζική δημοσιογραφική ψευδοεπιστήμη. Με τη σειρά της, η ψευδοεπιστήμη έχει γίνει αποδιοπομπαίος τράγος για μια μεγάλη ποικιλία άλλων άσχετων ασθενειών. Έχει προωθηθεί και επεκταθεί από παρόμοιους εσφαλμένους πράκτορες επιχειρηματικού μάρκετινγκ, πολιτικούς, δημοσιογράφους, κυβερνητικούς φορείς και περιβαλλοντολόγους. Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει πραγματική κλιματική κρίση. Υπάρχει, ωστόσο, ένα πολύ πραγματικό πρόβλημα με την παροχή αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου στον μεγάλο πληθυσμό του κόσμου και μια σχετική ενεργειακή κρίση. Το τελευταίο επιδεινώνεται άσκοπα από αυτό που, κατά τη γνώμη μου, είναι εσφαλμένη κλιματική επιστήμη».

John Francis Clauser, Αμερικανός καθηγητής, κάτοχος Βραβείου Νόμπελ Φυσικής

Πηγές:

https://en.wikipedia.org/wiki/Ivar_Giaever