Που δεν θα υπογράφουν χασκογελώντας και χορεύοντας κατάπτυστες εθνικές συμφωνίες, ούτε θα «λουφάρουν» πίσω από αυτές, αλλά θα διεκδικούν το αυτονόητο της αναγνώρισης της ιστορικής αλήθειας.
Στους οποίους δεν θα διαφαίνεται μία ένδειξη βαρεμάρας στο άκουσμα του εθνικού ύμνου της πατρίδας μας, ούτε θα τον ευτελίζουν παραμένοντας καθηλωμένοι στην καρέκλα τους σε μία επίσημη διεθνή συνάντηση.
Για τους οποίους το «Πάτερ ημών» δεν θα αποτελεί μία άψυχη απαγγελία ή ένα ενοχλητικό άκουσμα.
Οι οποίοι δε θα κουκουλώνουν με το μανδύα ενός άψυχου μαρκετίστικου branding καταναλωτικού προϊόντος τον εθνικό-θρησκευτικό χαρακτήρα του απελευθερωτικού αγώνα του 1821 και πολύ περισσότερο δεν θα τον αρνούνται.
Οι οποίοι δεν θα ζητούν τον δανεισμό της κλεμμένης πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αλλά ούτε και θα την παραχωρούν με την υπογραφή τους.
Οι οποίοι δεν θα βαφτίζουν μπόλιασμα τον διαφαινόμενο κίνδυνο πληθυσμιακής γκετοποίησης της χώρας μας, ούτε θα «πουλάνε» αλληλεγγύη δίχως να προσφέρουν κάτι από τη βόλεψή τους.
Οι οποίοι δεν θα στέκονται αδρανείς απέναντι στην πολτοποίηση ανθρώπων, πολιτισμών, παραδόσεων, εθίμων και εθνών, ούτε θα την θεωρούν ένα προοδευτικό φαινόμενο.
Οι οποίοι θα πρωτοστατήσουν σε ένα κίνημα παροχής διεθνούς οικονομικής και υλικής βοήθειας στις πατρίδες των προσφύγων και των παράνομα εισερχόμενων μεταναστών, ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες ζωής στον τόπο τους και να μην αναγκάζονται να ξεσπιτώνονται.
Που δεν θα παρακαλούν τους προκλητικά απαθείς ευρωπαίους εταίρους να εκδηλώσουν επιτέλους έμπρακτα την αλληλεγγύη τους απέναντι στο κολοσσιαίο μεταναστευτικό πρόβλημα, αλλά θα απαιτήσουν από την Ε.Ε. την εγκατάσταση επιτροπών εξέτασης αιτημάτων ασύλου εντός της Τουρκίας.
Οι οποίοι θα δίνουν πρώτοι το παράδειγμα της έμπρακτης προσφοράς και της ανιδιοτέλειας, παραχωρώντας τουλάχιστον τη μισή τους μηνιαία βουλευτική ή υπουργική ή πρωθυπουργική ή προεδρική αποζημίωση για την προμήθεια υλικών και φαρμάκων σε δημόσια νοσοκομεία, καθώς και για την καταπολέμηση της υπογεννητικότητας.
Οι οποίοι θα απεμπολήσουν το μη ηθικά εκχωρηθέν «δικαίωμα» προσωπικής αστυνομικής προστασίας, ώστε να συμβάλλουν στην ενίσχυση της ασφάλειας του Έλληνα πολίτη.
Οι οποίοι δεν θα διορίζουν διοικητές δημοσίων επιχειρήσεων, οργανισμών και νοσοκομείων με κομματικά κριτήρια και μετά θα ρίχνουν υποκριτικά τις ευθύνες της δυσλειτουργίας τους και των ζημιών τους σε μία δήθεν απρόσωπη κρατική οντότητα.
Οι οποίοι δεν θα ψάχνουν πώς θα τεμαχίσουν και εν συνεχεία πώς θα ξεπουλήσουν τις κοινωφελείς επιχειρήσεις, αλλά πώς θα τις μετατρέψουν σε εργαλεία βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της εθνικής οικονομίας και της ζωής των πολιτών.
Οι οποίοι δεν θα βαφτίζουν απελευθέρωση της αγοράς την μετατροπή ενός δημόσιου μονοπωλιακού καθεστώτος σε ιδιωτικό ολιγοπωλιακό, αλλά κατόπιν ευρέως φάσματος οικονομικοτεχνικών μελετών και χωρίς ιδεοληπτικά στεγανά κρατισμού ή νεοφιλελευθερισμού, θα επιδιώκουν το ορθότερο μείγμα λειτουργίας κάθε αγοράς, με βάση το συμφέρον των πολιτών και της χώρας.
Οι οποίοι θα προσδώσουν ενεργό ρόλο στα πανεπιστήμια, στους φοιτητές και στους καθηγητές, αναθέτοντάς τους μόνιμα την εκπόνηση πρακτικών ερευνών και μελετών που θα αξιοποιούνται σε όλους τομείς της οικονομίας της χώρας μας.
Οι οποίοι θα έχουν υπάρξει ενεργοί οικονομικά πολίτες και όχι στυγνά κομματικά ή συνδικαλιστικά στελεχόσκυλα.
Για τους οποίους δεν θα υφίσταται η ξευτίλα της κομματικής γραμμής, παρά μονάχα το συμφέρον των πολιτών.
Οι οποίοι δεν θα τρέχουν πίσω από τα γεγονότα, αλλά με προσχεδιασμένες και προμελετημένες ενέργειες θα επιδιώκουν να προλαμβάνουν δυσάρεστες εξελίξεις.
Οι οποίοι, από ένδειξη σεβασμού, δεν θα δέχονται να διορίζουν τους αρχηγούς των ανωτάτων δικαστηρίων, των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, αλλά θα παραχωρήσουν το δικαίωμα να εκλέγονται και να προάγονται με ψηφοφορία μέσα από το κάθε σώμα.
Που δεν θα θεωρούν τον Έλληνα πολίτη εξ αρχής φοροφυγά, τη στιγμή που οι ίδιοι ψηφίζουν ανήθικες φορομπηχτικές νομοθεσίες.
Οι οποίοι δεν θα απαξιώνουν την ανθρώπινη υπόσταση των Ελλήνων, πετώντας στο τέλος κάθε έτους ξεροκόμματα κοινωνικών «μερισμάτων» ή περιφρονητικές επιστροφές παράλογων φόρων, αλλά θα αξιοποιούν τυχόν υπερβάσεις στόχων του ετήσιου δημοσιονομικού προϋπολογισμού για αναπτυξιακές εθνικές πολιτικές, όπως η αποπληρωμή του προστίμου της Ε.Ε. για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με συνέπεια την δυνατότητα άμεσης επαναλειτουργίας τους, ώστε να ναυπηγηθούν πλοία για το πολεμικό μας ναυτικό.
Που δεν θα απαγορεύουν με άνανδρες μεθόδους και πολύ περισσότερο δεν θα τιμωρούν όσους έφεδρους στρατιώτες ή μόνιμα στρατιωτικά στελέχη τραγουδούν το «Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα» σε εορταστικές παρελάσεις ή κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους.
Που δεν θα εξομοιώνουν τους Έλληνες Μικρασιάτες πρόσφυγες που κατόρθωσαν να ξεφύγουν από την οθωμανική σφαγή και τα κάτεργα, με τους παράνομους μετά κινητού τηλεφώνου εισερχόμενους μετανάστες.
Για τους οποίους στα σχολεία μας δεν θα διορίζονται εκπαιδευτικοί, αλλά θα εγκαθίστανται δάσκαλοι.
Οι οποίοι δεν θα αφαιρούν, ούτε δεν θα τολμούν να αναγράφουν την λέξη «εθνική» πριν από τη λέξη «παιδεία».
Των οποίων ο λόγος δεν θα κυβισταίνει μέρα με τη μέρα, αλλά θα έχει μπέσα.
Οι οποίοι θα διακρίνονται για την λεβεντιά, το ήθος, την απλότητα, την ευγένεια, την αρχοντιά, την ντροπαλοσύνη, την φλέγουσα καρδιά τους.
Οι οποίοι σε κάθε επέτειο του έπους του 1940 θα νιώθουν την ανάγκη να καταθέτουν στεφάνι σε μνημεία Ελλήνων πεσόντων στους Βουλιαράτες ή στο Βοδινό της Βόρειας Ηπείρου, αλλά και στα Οχυρά Ρούπελ ή Λίσσε ή Ιστίμπεη.
Οι οποίοι σε κάθε επέτειο της επανάστασης του 1821 θα αισθάνονται την υποχρέωση να ανάβουν το καντήλι στο ταφικό μνημείο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Που για σοβαρά εθνικά ή οικονομικά ή κοινωνικά θέματα θα διεξάγουν ξεκάθαρα διατυπωμένα δημοψηφίσματα και θα σέβονται τα αποτέλεσματά τους.
Οι οποίοι απέναντι σε μία εξόφθαλμα μπαμπέσικη επιχείρηση δημιουργίας πληθυσμιακών εκ Τουρκίας θυλάκων ανά την Ελλάδα, η συνείδησή τους και το βάρος της ηθικής τους ευθύνης δεν θα τους επιτρέπει να συνεχίζουν να μετέχουν σε μία κυβέρνηση, σε μία βουλή, σε ένα πολιτικό κόμμα που με άμεσο ή έμμεσο τρόπο είτε δεν αντιστέκεται στο φαινόμενο είτε το ευνοεί.
Οι οποίοι πριν τη διεξαγωγή ψηφοφορίας στη βουλή μίας κατάπτυστης εθνικής συμφωνίας όπως εκείνης των Ψαράδων-Πρεσπών ή μίας μελλοντικά δουλοπρεπής συμφωνίας συνδιαχείρισης με τους Τούρκους τμήματος της ελληνικής ΑΟΖ, θα έχουν το κορασόν να παραιτούνται από το βουλευτικό τους αξίωμα και όχι απλά να την καταψηφίζουν.
Που δεν θα παραμένουν νωχελικοί σε προσβλητικές δηλώσεις ή παράνομες διεκδικήσεις της πολιτικής ηγεσίας της Τουρκίας, αλλά θα διακόπτουν κάθε είδους πολιτική επικοινωνία μέχρις ότου συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο και αποδεχθεί την διευθέτηση της ΑΟΖ στο Αιγαίο από το διεθνές δικαστήριο της Χάγης.
Οι οποίοι θα έχουν την τόλμη να ανακοινώσουν τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ, καθώς και να επεκτείνουν τα χωρικά μας ύδατα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θαλάσσης UNCLOS III που εδώ και 37 χρόνια έχουν υπογράψει και επικυρώσει 167 κράτη και ταυτόχρονα θα εκδηλώσουν την πρόθεσή τους να υπερασπιστούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματός τους, σπεύδοντας αυτοπροσώπως σε οποιοδήποτε τυχόν σημείο παραβίασης.
Οι οποίοι θα έχουν, επιτέλους, την προσωπικότητα, μα προπαντός το ψυχικό σθένος να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της Ελλάδας με βάση το διεθνές δίκαιο και την ιστορική αλήθεια.
Οι οποίοι δεν θα διστάζουν να δηλώνουν με απλό και ευθύ τρόπο «αγαπώ την πατρίδα μου, αγαπώ την Ελλάδα».
Μαργέλης Κωνσταντίνος
Λευκάδα, 6 Δεκεμβρίου 2019
Δημοσίευση Freepen.gr