Όπως έχει αναφέρει ο τέως υφυπουργός εξωτερικών, νομικός, με σπουδές στο διεθνές δίκαιο και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιωάννης Βαληνάκης, η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ μας παρέχει τη δυνατότητα δημιουργίας μίας σειράς αρχιπελαγικών καθεστώτων στο Αιγαίο, με τη χάραξη των λεγόμενων «γραμμών βάσης» και του «κλεισίματος των κόλπων». Το οποίο, όπως γράφει, σημαίνει την ενοποίηση των νησιωτικών μας συμπλεγμάτων (Δωδεκάνησα, Κυκλάδες, Β. Σποράδες κ.ά.), όπως έκαναν η Δανία με τις Νήσους Φερόες και η Πορτογαλία με τις Αζόρες και τη Μαδέρα.
Σύμφωνα επίσης, με τον νομικό Γιώργο Χρήστου, το άρθρο 7 της ίδιας Σύμβασης του ΟΗΕ παρέχει το δικαίωμα σε κράτη με νησιά γειτνιάζοντα στο ηπειρωτικό κομμάτι τους να εμπίπτουν στον ορισμό του Παράκτιου Αρχιπελάγους, όρος που έχει διαμορφωθεί στο διεθνές εθιμικό δίκαιο.
Όπως εξηγεί, η οριοθέτηση του νορβηγικού αρχιπελάγους Skjaergaard από το Διεθνές Δικαστήριο το 1951 οδήγησε την 1η Συνδιάσκεψη για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1958 στο να υιοθετήσει την απόφαση του δικαστηρίου και να την ενσωματώσει στη Σύμβαση του 1958 για τα Χωρικά Ύδατα στο άρθρο 4. Η δε εφαρμογή του κανόνα των ευθειών γραμμών βάσης κατά το διεθνές δικαστήριο επιβάλλεται λόγω της ιδιαίτερης αρχιπελαγικής γεωμορφολογίας. Το άρθρο 4 της Σύμβασης του 1958 μεταφέρθηκε αυτολεξεί στο προαναφερθέν άρθρο 7 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Τα δε αρχιπελαγικά κράτη του άρθρου 46 δεν έχουν καμία απολύτως σχέση, γιατί αποτελούνται εξ ολοκλήρου από νησιά.
Όπως και ο Ιωάννης Βαληνάκης, ο δικηγόρος Γιώργος Χρήστου τονίζει ότι το Αιγαίο Αρχιπέλαγος πρέπει να περικλειστεί με ευθείες γραμμές βάσης, κατά το παράδειγμα του νορβηγικού, του καναδικού, του φινλανδικού, του σουηδικού.
Ο ίδιος επισημαίνει πως το διεθνές δίκαιο καθορίζει ότι ένα νησί μπορεί να μην αποτελεί αυθύπαρκτη οντότητα, αλλά να ενώνεται με το διπλανό του και να δημιουργείται μία ενιαία αρχιπελαγική κυριαρχική αλυσίδα. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις μεμονωμένα νησιά ή ενοποιημένα νησιωτικά συμπλέγματα σμίγουν μεταξύ τους ή και με την ηπειρωτική χώρα, φτιάχνοντας έτσι μία διευρυμένη επικράτεια.
Συνεπώς, αυτή η δυνατότητα που μας παρέχει η Σύμβαση του ΟΗΕ και το εθιμικό δίκαιο για το Αιγαίο πέλαγος, όχι μόνο καταρρίπτει τον ισχυρισμό της Τουρκίας περί της τεράστιας ακτογραμμής της στο Αιγαίο, αλλά τον κατατροπώνει, καθώς η αντιπαραβαλλόμενη ακτογραμμή που διαμορφώνεται με τα αρχιπελαγικά συμπλέγματα των ελληνικών νησιών του Αιγαίου είναι μεγαλύτερη από εκείνη της τουρκικής, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις συνδέεται και με την ηπειρωτική χώρα.
Αυτό που επίσης συμπεραίνεται είναι ότι η επικράτεια της Ελλάδας δεν είναι μόνο η ηπειρωτική και η νησιωτική, αλλά και η θαλάσσια, άρα η ελληνική επικράτεια είναι μεγαλύτερη από αυτή που μας έχουν «εκπαιδεύσει» να θεωρούμε.
Όσον αφορά τη ναυσιπλοΐα, η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ είναι ξεκάθαρη και επιτρέπει τη διέλευση εντός των χωρικών υδάτων ενός κράτους, υπό συγκεκριμένους, βέβαια, περιορισμούς. Κάτι το οποίο αποτελεί ήδη πραγματικότητα με την αιγιαλίτιδα ζώνη μας να είναι στα 6 ναυτικά μίλια, όπως για παράδειγμα μεταξύ των νησιών Χίου και Ψαρών, μεταξύ Εύβοιας και Άνδρου στο γνωστό Κάβο Ντόρο ή Στενό του Καφηρέα, μεταξύ Κέας και Μακρονήσου, μεταξύ Κυθήρων και Πελοποννήσου.
Η αγεωγράφητη φράση «το Αιγαίο δεν είναι ελληνική λίμνη» αποτελεί ένα ύπουλο σύνθημα που κεκαλυμμένα ακυρώνει δικαιώματα που μας παρέχει το διεθνές δίκαιο.
Αλλά, ταυτόχρονα, υποστηρίζει ανοιχτά κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο και επίφοβο.
Την μη ελληνικότητα του Αιγαίου πελάγους.
Και το Αιγαίο δεν είναι μόνο θάλασσα.
Αλλά και νησιά.
.
Μαργέλης Κωνσταντίνος
Άγιος Πέτρος, Λευκάδας
6 Απριλίου 2022
.
Πηγές:
https://www.onalert.gr/ellinotourkika/aigaio-ola-osa-prepei-na-xeroume-gia-aoz-yfalokripida/109192/
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/HTML/?uri=CELEX:21998A0623%2801%29 https://www.protothema.gr/stories/article/1039381/to-arhipelagos-oi-dikastes-tis-hagis-kai-tou-amvourgou-kai-ta-12-nm-sto-aigaio/
.
Δημοσίευση Freepen.gr & Meganisinews.eu