Σκανάρεσαι ή σαρώνεσαι;
Όταν καθίσταται αναγκαία η χρήση κομβικών χαρακτηρισμών, η ελληνική γλώσσα είτε περιθωριοποιείται, είτε επιβραβεύεται. Αυτή την κατεύθυνση όμως δεν την επιλέγεις εσύ ή εγώ. Την διαλέγουν άλλοι για μας και μας την επιβάλουν. Πώς και γιατί; Κάνε την παρακάτω δοκιμή.
Πες «αρνητής». Τι νιώθεις; Θυμό ή αγάπη. Στάσου μερικά δευτερόλεπτα. Τι σκέφτεσαι, ποιες λέξεις σου εμφανίζονται; Αρνητικές ή θετικές;
Πάμε παρακάτω. Πες «ανεμβολίαστος». Τι έρχεται στο νου σου; Ανευθυνότητα ή κατανόηση; Έπειτα, τι είδους αισθήματα σου ξεπροβάλουν; Για παράδειγμα, συμπάθεια ή αντιπάθεια;
Τώρα, πες «σκανάρομαι». Πώς νιώθεις, τι σκέφτεσαι; Ποιες λέξεις έρχονται στο μυαλό σου; Και αν έρχονται, μήπως τις ξεπερνάς γρήγορα; Γιατί δεν έχουν δύναμη, δε σε συνταράσσουν. Σου βγαίνει μία τσαντίλα, αλλά ξεφουσκώνει.
Για πες όμως, «σαρώνομαι». Τι συμβαίνει μέσα σου; Ξεπροβάλει κάποιο συναίσθημα; Μία σκέψη;
Μήπως μπλόκαρες; Θα σε βοηθήσω.
Τον πιο σημαντικό ρόλο στη λειτουργία αυτής της εγκεφαλικής και ψυχικής μας διεργασίας έχει διαδραματίσει ο τρόπος με τον οποίο διδαχτήκαμε στο σχολείο μας. Για κάποιους από εμάς βέβαια, το ορθότερο είναι εκπαιδευτήκαμε. Οι δύο αυτές λέξεις, πάλι δεν είναι τυχαίες. Έχουν τη σημασία τους.
Κάποιοι προλάβανε και διδαχτήκανε. Άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο. Πλέον, τα νέα παιδιά εκπαιδεύονται. Όλοι μιλάμε για εκπαίδευση, όχι για διδασκαλία, όχι για διδαχή, όχι για παιδεία.
Όσοι τυχεροί διδαχτήκανε πιθανότατα κάνουν το συνειρμό πως, σαρώνω, σημαίνει και σκουπίζω. Πως σημαίνει και παρασέρνω στο πέρασμά μου. Πως σημαίνει και καταστρέφω ολοσχερώς. Για όσους μειδιούν ειρωνικά θα τους παραθέσω την εκπαιδευτική πηγή: https://el.wiktionary.org/wiki/%CF%83%CE%B1%CF%81%CF%8E%CE%BD%CF%89.
Διδαχτήκανε δηλαδή, να παίζουν με τις λέξεις και να ψάχνουν πίσω από τις λέξεις. Δεν εκπαιδευτήκαν να τις παπαγαλίζουν, να τις καταπίνουνε αμάσητα. Πόσο μάλιστα, φράσεις ή καταστάσεις ή εικόνες.
Μόνο που η συγκεκριμένη λέξη, «σαρώνομαι», δεν είναι σε ενεργητική φωνή. Γιατί, αν ήταν, θα λέγαμε «σαρώνω».
Όπα, στάσου. Πώς αισθάνεσαι τώρα; Μόλις σάρωσες. Μόλις παρέσυρες στο πέρασμά σου. Ωραία αίσθηση ε;
Όταν σε σαρώνουν όμως, δε σκουπίζεις εσύ, δεν παρασέρνεις εσύ, δεν καταστρέφεις εσύ. Είναι παθητική η φωνή. Τότε σε σκουπίζουν. Τότε σε παρασέρνουν. Τότε μπορεί και να σε καταστρέφουν.
Τόσο απλά, τόσο γρήγορα. Σήμερα, με πρόφαση το αν είσαι εμβολιασμένος ή υγειονομικά ελεγμένος για κορωνοϊό. Αύριο, μπορεί για ή και για κάτι άλλο.
Όπως κατάλαβες, δεν υπάρχει καμία διαφορά αν είσαι εμβολιασμένος ή μη. Και οι δύο σαρώνονται. Το λέω για σένα που νόμιζες πως αντιστεκόσουν. Έξυπνο ε; Ή μήπως πονηρό;
Είσαι, είμαι, είμαστε πλέον, ένα προϊόν με τον κωδικό του. Εκπαιδευτήκαμε για να δεχθούμε να σαρωθούμε. Για να γίνουμε προϊόν. Όσα λεφτά και αν έχεις ή δεν έχεις. Όσο «κλασάτος» είσαι ή δεν είσαι. Νομίζεις ή πιο σωστά νόμιζες (πλέον είναι πραγματικότητα) ότι είσαι υπεράνω, πως θα γλίτωνες. Πως δεν είσαι προϊόν. Έπεσες έξω.
Τι σημαίνει όμως, προϊόν. Σημαίνει κάτι που παράγεται για να καταναλωθεί. Για τους άπιστους, παραθέτω την εκπαιδευτική πηγή: https://el.wiktionary.org/wiki/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%8A%CF%8C%CE%BD. Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια, δεν παράγεται αλλά εκπαιδεύεται.
Αλλά ότι καταναλώνεται πετιέται είτε ως απόρριμμα, είτε ως αφόδευμα.
Κι εμείς περιμένουμε να έρθει η σειρά μας για να καταναλωθούμε. Ή μήπως καταναλωθήκαμε και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι;
Και το τελευταίο ερώτημα. Από ποιον;
Κωνσταντίνος Μαργέλης
Άγιος Πέτρος, Λευκάδας, 17 Νοεμβρίου 2021
Δημοσίευση Freepen.gr & Meganisinews.eu